ویلای بافتار | دفتر معماری اول
موقعیت: ایران، البرز
معمار: علی کاظمی
طراح سازه: اکبر ترکاشوند
گرافیک و ارائه : فاطمه بنایی
مساحت کل: ۱۲۵۰ مترمربع
مساحت زیربنا: ۴۵۰ مترمربع
عکس: محمدحسن اتفاق
سال آغاز پروژه: ۱۳۹۸
سال اتمام پروژه: ۱۳۹۹
خانه ی کودکانه؛ همان مکعب ساده با سقف شیبدار…
طراحان با ایده ای از خانه های ساده کودکانه و پاسخ به نیازهای عملکردی کارفرما فرم پروژه را در ساده ترین حالت ایجاد کردند. از گذشته های دور در مفاهیم معماری «خانه» به عنوان محلی برای آرامش تعریف می شد. ایده ی خانه های کودکانه در راستای نایل شدن به طراحی فضایی آرامش بخش، نقشی مهم را ایفا کرد. چرا که یکی از راه های ایجاد فضاهای مطلوب از نظر روحی و معنوی، بهکارگیری فرم های آشنا برای ذهن است. آن ها با بهره گیری از این ایده ی جذاب، استفاده کننده از فضا را به دنیای کودکی خود هدایت کردند تا کمی از هیاهوهای دنیای مدرن امروزی فاصله گیرد.
طراحان در این پروژه سعی کردند ساختار بنا را تحت تأثیر بافت متریال ها قرار دهند و این گونه بافتار بهوجود آمد؛ چوب، سیمان سفید، سنگ و فلز درهم تنیده شده و همانند تاروپود یک قالی، پوسته ی خارجی ساختمان را دربرگرفته اند. حتی اگر چشمانتان را ببندید و از قوه ی بینایی خود استفاده نکنید، کافی است تنها با انگشتان خود پیکر ساختمان را نوازش کنید؛ تنوع متریال ها و بافت منحصربه فردشان بهراحتی قابل لمس است.
بافت تگرگی سیمان سفید، خطوط پیوسته ی قطعات چوب، سقف شیبدار با خطوط تکرارشونده، ایجاد شیار در سنگ پلاک، بخشی از تلاش طراحان برای نمایش ساختاری از جنس بافت در این بنا هستند. در انتخاب مصالح توجه ویژه ای به هماهنگی و سازگاری آن ها با محیط پیرامون شان شده است و متریال هایی که خود از دل طبیعت به دست می آیند، برگزیده شده اند. استفاده از چوب به تحقق هدف پیوند سازه با طبیعت کمک شایانی کرده است.
بافتار در سه سطح ارتفاعی طراحی شده است که دسترسی به آن ها بهواسطه ی یک راه پله که در ضلع غربی ساختمان واقع شده است، امکان پذیر می باشد. در کنار نقش عملکردی آن، سعی طراحان بر ارائه ی پله بهعنوان یک المان جذاب و چشمگیر که در طراحی داخلی خودنمایی می کند، بود؛ عنصری شاخص که بر روی جذابیتهای بصری فضاها تأثیر به سزایی گذاشته و تنها راهی برای گذر از طبقات محسوب نشود و علاوه بر کارکردهای بهینه ی آن، به لحاظ زیباییشناسی به بخش جدایی ناپذیر دکوراسیون داخلی مبدل گردد.
برای طراحی راهپله از چوب و فولاد، دو متریالی که ترکیب جذابی را تشکیل می دهند و هنگامی که در کنار هم قرار بگیرند می توانند خوش بدرخشند، استفاده کردند. بافت چوب و فولاد با رنگهای مختص به خود، تفاوت قابلتوجهی در دیوارها و کف ایجاد و آن ها را از یکنواختی خارج کرده است. کف پلههای مستحکم چوبی را به وسیلهی فولاد مهار و به سازهی اصلی متصل کردند تا ضمن داشتن جلوه ی ظاهری دلپذیر و گیرا، دارای استحکام و مقاومت خوبی نیز باشد و به فردی که قصد عبور از این معبر را دارد حس امنیت را القا نماید.
در طراحی فضاهای داخلی مفاهیم «خلوت و تنهایی» و «معاشرت و هم نشینی» و فراهم کردن بستری برای دستیابی به آنها و همچنین تفکیک فضاهای شخصی و جمعی را مد نظر قرار دادند. بهگونه ای که اتاق های خواب را بهصورت مجزا و در طبقهی اول جانمایی کردند. اختصاص یک طبقه ی مستقل که نیاز استفاده کنندگان به داشتن یک حریم شخصی را به خوبی برآورده می کند. پیرو همین رویکرد، فضاهایی نظیر سالن و غذاخوری که در آن ها به معاشرت و ارتباطات جمعی پرداخته می شود، در طبقهی همکف در نظر گرفته شدند.
انتخاب متریال در معماری ویلای بافتار برای عناصر فضاهای داخلی، همسو و هم راستا با مصالح به کاررفته در پوسته ی خارجی بنا انجام گرفته است. تنالیته ی رنگها در داخل و خارج هماهنگی داشته و همانند نما، شاهد کنار هم قرار گرفتن بافت های مختلف در داخل بنا هستیم.
معماری ویلای بافتار، همان گونه که از اسم آن برمی آید، از در آمیختن بافت های متنوع و مختلف پدید آمده است.