ویلای امیری | فرنوش چنگیزی
موقعیت: ایران ، سرخرود
معمار: فرنوش چنگیزی
کارفرما : دکترعارف امیری ، دکتر پریا بوستانی
مساحت/زیربنا : ۲۲۰ مترمربع
طراحی و دکوراسیون داخلی : فرنوش چنگیزی
مشاوران و اجرای نورپردازی : فرنوش چنگیزی
اجرای پروژه : فرنوش چنگیزی
سرپرست کارگاه : مهندس یزدانیان
نظارت پروژه : فرنوش چنگیزی
تاریخ طراحی : اسفند ۱۳۹۵
تاریخ شروع ساخت : اردیبهشت ۱۳۹۶
تاریخ پایان ساخت : آبان ۱۳۹۶
عکس: معین مطلق
بودجهی کل : برای طراحی داخلی تقریبا ۴۰۰ میلیون تومان
همچنان که از تعریف معماری خط ساحلی شمال ایران همچون اکثر سواحل دنیا برمیاید منظر ذهنی مخاطب، ساختمانی تک واحدی یک یا چند طبقه است که دسترسی آسانی به ساحل دارد و از سوی دیگر به واسطهی رطوبت بالای محیط، زادگاه گیاهانی به غایت سبز و پربار است.
با گذشت سالها و محدودیت کمربند ساحلی، ویلاها ازساحل دورتر و دورتر شدند تا بدانجا که گاه دسترسی پیاده به ساحل قریب به یک ساعت زمان میبرد. نکتهی دیگر تقاضا برای زمینهای ارزشمند ساحلی است که به موازات محدود شدن زمینهای موجود، هرروز بیشتر و بیشتر شد. در نتیجه در بعضی محدودههای ساحلی تازه ساز، آپارتمانسازی آغاز شد.
آپارتمانهای ساحلی در ابتدا با موفقیت رو به رو نشدند و مخاطبانشان کسانی بودند که استطاعت مالی خرید ویلای مستقل نداشتند. ولیکن با صدور مجوز ساخت برجهای ساحلی در خط اول ساحل، تعریف تازهای از ویلای آپارتمانی ارایه شد و این سبک ویلاها، با دید مستقیم دریا، گزینهی مطلوب سلیقههای بسیاری شدند.
پروژهی ویلای امیری واقع در طبقهی دهم برجی با دید بی مانع دریا است. من به عنوان طراح با این چالش مواجه شدم که در درجهی اول چطور مخاطبم را در این فضا هرچه بیشتر به حس نستالژیک ویلای کنار دریا نزدیک کنم و از طرف دیگر پتانسیلهای این پروژه را پیدا و موکد کنم.
در این راستا توجه به مصالح انتخابی در صدر توجه قرار گرفت و به کارگیری سنگ رودخانهای، چوب جنگلی و دیوارههای سبز در جای جای پروژه اتفاق افتاد و از طرفی موقعیت مکانی ویلا با دید مستقیم دریا در نمای شمال و دشت در نمای جنوب پتانسیل نابی بود که راهکارهایی در راستای تاکید این نقطهی قوت اتفاق افتاد..