ساختمان مسکونی داد | گروه معماران و مهندسین کندو
موقعیت: ایران ، تهران ، خیابان داد
معمار: بهادر کاشانی مدنی
همکاران طراحی: بهاره خُمیری ، سپیده دادجو ، مریم جوادیان
اجرا: بهرنگ کاشانی مدنی ، بهراد کاشانی مدنی
طراحی و دکوراسیون داخلی: بهادر کاشانی مدنی ، بهاره خُمیری
نوع تأسیسات ـ نوع سازه: داکت اسپلیت ، اسکلت بتنی
مساحت کل ـ زیربنا: 240 مترمربع، 1500 مترمربع
کارفرما: محمد هاشمی
تاریخ شروع و پایان ساخت: خرداد ماه 1393 - فروردین ماه 1395
عکس: آرتم غریبی
پروژهی “داد” در زمینی به مساحت 270 مترمربع واقع در تهران، خیابان شریعتی، خیابان میرزاپور (سهیل)، خیابان سرتیپی، کوچه ی داد اول، پلاک 12 با زیربنای کل 1444 مترمربع و زیربنای مفید 810 مترمربع در قالب 5 طبقهی مسکونی تک واحدی و 3 طبقهی مشاعات با کاربری لابی و پارکینگ در طبقهی همکف و پارکینگ و انباری در 2 طبقهی زیرزمین اجرا شده است.
در این پروژه، طراحی پلان، نما و جزئیات داخلی، یکپارچه و همزمان صورت گرفته است و هر کدام از این عناصر بر یکدیگر تاثیرگذار بوده است. رویکرد اصلی طراحی که از نما تا جزئیات داخل ساختمان مشهود است، الگوی “نقش گلیم” می باشد. با مطالعاتی که روی نقوش گلیمهای اقوام مختلف ایران از جمله “عشایر ورامین، گرمسار، ایلات جنوب شرقی ایران (افشاری) و قالیهای ترکمن” صورت گرفت، انگارههای مناسب برای بخشهای مختلف ساختمان بازتعریف و طراحی گردید. این نقوش در جدارهی سنگی راهپله، جانپناه چوبی بالکنها، شمارههای محل پارک خودروها در پارکینگ و نقش کف لابی ورودی و … قابل رویت است.
در این پروژه، نما نه به عنوان یک پوسته و عنصر الحاقی و جدا از ساختمان، بلکه تاثیر پذیرفته از عملکردهای مورد نظر در ساختمان میباشد که این تاثیرات حجمهایی را ایجاد میکند که در طراحی سازه ی ساختمان نیز تاثیر گذاشته و فرم نهایی نما را شکل داده است. قرار گرفتن راهپله در بخش غربی نمای شمالی، حجم را به دو قسمت شفاف و صلب تقسیم کرده است که این دو حجم با چفتی 30 سانتیمتری از هم جدا شدهاند. ایجاد این چفت و نیز خالی کردن باریکههایی هم تراز بالکنها در حجم صلب راهپله، باعث باز شدن خط دید شمال غربی برای بالکنها شده است. با تعبیه ی پنجره ی “L” شکل برای آشپزخانهها، خط دید شمال شرقی نیز برای بالکنها باز شده است و در نتیجه زاویهی دید برای کسی که در وسط بالکن شمالی قرار گرفته است، از 55 درجه به 136 درجه افزایش یافته است و این یعنی بالکنی با چشمانداز مناسب و تبدیل بالکن به فضایی کاراتر و فراتر از محلی برای انبار کردن لوازم اضافی.