رستوران دلیست ، علی ماهی صفت
موقعیت: ایران، شیراز
معمار مسئول: علی ماهی صفت
تیم طراحی: بیتا پیرهادی، نیکتا نعیمایی، مهدی سامانی، المیرا کلانتری، امیر شیخ الاسلامی و تشکر ویژه از وحید جهوانی عزیز
کارفرما: محمد بختیاری نیا
عکس: امیر دلشاد
اتمام پروژه: ۱۴۰۲
در زمان سفارش اولیه طراحی از سمت کارفرما ، بیشترین جمله ای که به من گفته میشد این بود که نیاز داریم فضایی داشته باشیم که حالش خوب باشه و مردم اینجا احساس راحتی کنند. اصلا به فضای لوکس و خاص و عجیب غریبی که این روزها ترند کافه رستورانها شده نیازنداریم و نمیخواهیم دنباله روی رستورانهای شهر باشیم…
همین جملات کافی بود تا من به فکر خلق فضایی باشم تا علاوه بر کیفیت غذایی که ارائه میداد ، حال خوب رو هم به مخاطبش انتقال بده.
در ابتدا نام گذاری رستوران چالش اصلی من بود، اسمی نیاز داشتیم که تکراری نباشه، ترند روز نباشه، ماندگار باشه و مردم بهش حس داشته باشند.
واقعیتش از اضافه کردن کلمه لانژ به یک کلمه ی دیگه هم حس خوبی نداشتیم.
به دلیل علاقه شخصیم به شیراز سراغ اشعار سعدی و حافظ و کتب قدیمی این شهر رفتم و در جستجو هام به تقابلی شیرین بین عبید زاکانی و سعدی شیرازی برخوردم که با اختلاف بیش از ۱۰۰ سال از یکدیگر سروده شده. در واقع عبید زاکانی با وام گیری از واژگان اشعار سعدی غزلیاتی سروده که ارادت خود را به سعدی و شیراز بیان کرده.
عبید زاکانی متولد قزوین بوده و در شیراز به دانش اندوزی پرداخت و در این شهر در نزد بهترین استادان پرورش یافت، اما بعد از اتمام تحصیلاتش به شهر خود قزوین بازگشت و تا پایان عمر در این شهر ماند ولی دلش گرفتار خطه ی شیراز بود که این شعر زیبا رو سروده:
مرا دلیست گرفتار خطه ی شیراز
زمن بریده و خو کرده با تنعم و ناز
خوش ایستاده و با لعل دلبران در عشق
طرب گزیده و با جور نیکوان دمساز
گهی به کوی خرابات با مغان همدم
گهی معاشر و گه رند و گاه شاهدباز
همیشه بر در میخانه میکند مسکن
مدام بر سر میخانه میکند پرواز
به روی لاله رخانش گمانهای نکو
به زلف سرو قدانش امیدهای دراز
شده برابر چشمش همیشه گوشهنشین
مدام در خم محراب ابروئی به نماز
امیدوار چنانم که آن خجسته دیار
به فر دولت سلطان اویس بینم باز
معز دولت و دین تاجبخش ملک ستان
خدایگان جهان پادشاه بنده نواز
عبید وار هر آنکس که هست در عالم
دعای دولت او میکند به صدق و نیاز
این جرقه در ذهن من زده شد که فضای دل انگیز ، دلی ، دلچسب…. دلیست که در شعر بود میتونه معرف ما باشه، چون قرار بود فضا دلی باشه ،غذا دلی باشه و اینگونه اسم رستوران دلیست شد.
صحبت از خطه ی شیراز شده بود، بهترین گزینه برای المان بصری فضا ، نقشه شهر شیراز بود که مردم شهر بهش عرق خاصی دارند، تابلوی بزرگی رو از نقشه شهر شیراز با فلز لیزر شد و با رنگ قرمز شیراز به صورت تابلو در فضا قرارگرفت. از کاشیکاریهای ابنیه شیراز وام گرفتم برای فضای رستوران، سبز سرو شیراز و قرمز شراب شیراز رنگمایه اصلی فضا شد. از طاق های قوسی عمارت زینت الملوک و آرامگاه سعدی فلز کاری بالای کانتر ساخته شد و از میراث سفالگری و صنایع دستی شیراز آباژور ها طراحی شد و با هنر فلز کاری و قلم مس شیراز سیستم لایتینگ اصلی اجرا شد. انتخاب مبلمان از چوب طبیعی و رنگ پارچه خنثی استفاده شد تا رنگ و نور فضا بیشتر به حس مخاطب انتقال داده بشه. حتی در گرافیک محیطی و بسته بندی و نشانه رستوران هم این المانهای نقشه و فرم طاق قوسی و فرم دل و رنگ سازمانی رعایت شد تا همبستگی فضا و گرافیک برای مخاطب دلچسب تر باشد.
دلیست فضایی خانوادگی است که نگاه ویژه ای به کودک دارد. از میز و صندلی مخصوص کودکان و فضایی که بتوانند نقاشی و کاردستی بسازند تا سرویس بهداشتی متناسب سازی شده ، شامل فرنگی و روشویی کودک و تخت تعویض کودک و لوازم بهداشتی مربوطه.