آپارتمان رویای سپید | ایمان طاووسی ، محمد کریمی ، مرضیه طبائیان
موقعیت: ایران ، اصفهان
معماران: ایمان طاووسی ، محمد کریمی ، مرضیه طبائیان
تیم طراحی: راضیه آقایی ، سمیرا وکیلی
کارفرما: خانم منانی
زیربنا: 1250 مترمربع
سال تکمیل: 1394 – 1396
عکس: میلاد غربی
خواست کارفرما مجموعه ای با متراژ حداکثر و استفاده هرچه بیشتر از امکان ساخت در حیطه قوانین و ضوابط شهرداری و همچنین اختصاص هر طبقه به یک واحد مسکونی سه خوابه بود، به گونه ای که فضای سالن هر واحد در طبقات، بیشترین ارتباط با گذرهای جنوبی و غربی را داشته باشد. با توجه به خواسته های کارفرما و محدودیت زمین و الزام ضوابط و مقررات خصوصا در تامین پارکینگ خودروها، تقریبا تمامی راهها به یک پاسخ در طراحی پلان منجر می گردید. بدین صورت که در طبقه زیرزمین، 4عدد پارکینگ با تامین دسترسی از طریق رمپ داخل حیاط و در طبقه همکف 2 عدد پارکینگ با دسترسی از گذر شمالی تامین گردید و مابقی فضای همکف به فضای ورودی مجموعه و یک واحد کوچکتر دو خوابه اختصاص یافت. همچنین در طبقات و در هر واحد، سالن و نشمین همجوار ضلع جنوب و غرب و در ارتباط با آشپزخانه، دو اتاق در جبهه شمال و یک اتاق در جبهه جنوب و مابین آنها فضای خدماتی از جمله آشپزخانه و سرویس بهداشتی و حمام ها در میانه پلان مستقر گردیدند.
در این بین و با محدودیت های پیش رو در طراحی حجم و فرم و نمای بیرونی و با توجه به پلان مذکور، تمرکز طراحی بر روی بافت و مصالح و طراحی اقلیمی بازشوها خصوصا استفاده بهینه از نور و کنترل هدفمند آن قرار گرفت.
بدون شک آجر به عنوان مهم ترین مصالح مورد استفاده در بنا و به عنوان یک مصالح دارای سه بُعد طول و عرض و ارتفاع برای معماران گذشته ما مطرح بوده است. استفاده از بعد سوم آجر و کاربرد آن در ایجاد سایه ها، حذف انعکاس نور و صدا و ایجاد یک بافت غیر همسطح و سه بعدی از نمای بیرونی، مورد نظر طراحان در این بنا بوده است. از سویی دیگر رنگ سفید آجر به دلایل اقلیمی و کاهش جذب انرژی خورشید انتخاب گردیدکه در صورت عدم توجه به بعد سوم و چینش اندود مانند آن، انعکاس شدیدی را در پی می داشت. ذکر این نکته خالی از لطف نیست که با توجه به موقعیت خاص قرارگیری بنا در سایت و دارا بودن چهار نما و حرکت خورشید و تابش آن بر روی هر چهار نما تمهیدات خاصی در طراحی پوسته بیرونی بنا می بایستی مورد توجه قرار می گرفت که اصلی ترین آن، خود بافت و رنگ مصالح غالب یعنی آجر سفید و چینش آن با توجه به بعد سوم آن بوده است. نکته دیگر آنکه در آجرکاری هنرمندان معمار در گذشته هیچگاه سطوح با یک آجرکاری ساده رها نگردیده و هنرمند معمار سعی بر آن داشته است که با همان مصالح در دسترس خود و با تغییر در بافت و چینش آجرها، طرح و بافتی نو خلق نماید که به گونه ای تنوع، ظرافت و ایجاد تزئینات منجر گردیده است. در طراحی و اجرای این بافت نیز با استفاده از تغییر چیدمان آجرها و به وجود آوردن سایه های متفاوت با استفاده از آجرهای عمود بر سطح جداره در نمای غربی و شمالی و همچنین چفت ها و مشبک ها و انواع هره چینی در طبقات و زیر پنجره ها در هر چهار نما این امر محقق گردیده است.
نکته پایانی در طراحی و اجرای بافت بنا، استفاده از چوب به عنوان تکمیل کننده مصالح و هم نشینی آن با آجر می باشد. دلیل استفاده از چوب علاوه بر کاربرد آن در به وجود آوردن سایبان ها و تابش بندهای متنوع در تمامی جداره ها، معنا داری ارتباط این مصالح با آجر از حیث نشانه شناسی و تداعی خانه های ارزشمند گذشته بوده است. با نگاهی گذرا به اکثر خانه های سنتی در ایران و خصوصاً اصفهان، استفاده وسیع از این دو مصالح در کنار یکدیگر در ساخت خانه مشاهده می گردد. ارسی ها، سه دری ها و پنج دری ها، رخبام ها، درب خانه ها، مشبک ها و داربست های تاک، همگی از چوب ساخته شده و در کنار آجر حس صمیمی خانه را ایجاد می نموده است. این امر سبب می گردد که مشاهده این دو مصالح در کنار یکدیگر و بافت ظریف و پر از جزئیات آن به عنوان نشانه های کهن و آشنای خانه، ناخودآگاه ذهن بیننده را به سمت بنای مسکونی و خانه رهنمون ساخته و حس سکونت و آرامش را در سیمای شهری محله به وجود آورد.