طراحی داخلی طبقه هفت | استودیو طراحی هامون
موقعیت: ایران، تهران
معمار: سپهر مهردادفر
تیم طراحی: سعید میرطهماسب، حسین خراسانی، سپیده سروی
اجرا: آرویناژ
نظارت پروژه: فرشید ملکی
عکس: نادر سماواتی
سال آغاز پروژه: ۱۳۹۸
سال اتمام پروژه: ۱۳۹۹
اندیشه اصلی در طراحی داخلی طبقه هفت ، نمایش ارتباط میان «اثاث» و «فضا» بوده است. سعی و تلاش طراح در این فرآیند مطرح کردن و کاوشِ کنش میان «اثاث» و «فضا» به عنوان دو مولفه «اثرگذار» و «اثرپذیر» بود تا بتواند این موضوع را به عنوان میراثی از ارتباط انسان با محیط معماری ارایه دهد. از این رو وی تا حد امکان از دخالت در جسم ساختمان فاصله گرفته و تفکر طراحی خود را متوجه قدرت تاثیر اثاث بر فضا کرده است. در این ارتباط فضا صاحب هویتی منحصر به فرد و تکرارناپذیر شده و کیفیاتی مکانی یافته است.
در طراحی پروژه ی «طبقه ۷» فعل طراحی داخلی با رویکرد معمول انجام نشده و طراح تا حدی که ممکن بود با طراحی اثاث منقول به خلق «مکان» پرداخته است. هر ابژه به سهم خود در پیرامونش عرصه ای تعریف کرده و «مکان» به عنوان یک «کل» در حصار مجموعه ای از ابژههای هماهنگ تفسیر شده است. اثاث استطاعت فضای داخلی را بالا برده و نوعی پنهان از معماری را جاری ساخته است. عرصه ها را تفکیک و به «جا»هایی از محیط داخلی تاکید کرده است. در این محیط هرچه هست از آن اثاث است و با حذف این مهم از بستر، فضا «بی مقدار» می شود.
اثاث، فضای معماری را تبیین کرده و امکان حضور را برای انسان فراهم میکند. به عبارتی می توان گفت اثاث فضا را جهت حضور انسان اهلی می کند و به او موقعیت «بودن» می بخشد. بدین ترتیب شاید بتوان گفت در ساحت معماری، اثاث یکی از ارکان «وجود» است. در واقع نقش اثاث در این طرح فارغ از عَرَض، تماما جوهری ست.