ویلا لواسان شماره ۷، دفتر معماری پس
موقعیت: ایران، تهران، لواسان
معمار مسئول: امیرحسین تبریزی
تیم طراحی: امیرحسین تبریزی، کیانا کریمی
تاسیسات برق: مهندس رسولیان
تاسیسات مکانیک: مهندس بیات
مجریان پروژه: مهندس ایمان حقیقی، مهندس میلاد طیبی
کارفرما: آقای حبیبی
مساحت زمین: ۶۸۷ مترمربع
مساحت زیربنا: ۹۶۷ مترمربع
عکس: نوید عطروش
اتمام پروژه: ۱۴۰۳
خواست کارفرما خلق خانه ای است که منطبق با سبک زندگی خودشان توسعه یافته باشد .
بدین معنی که توجه ویژه به جزییات و اجزا و عناصری که به فضای زیستی ساکنین کیفیت بخشد و در عین حال فراتر از تجربیات گذشته و حال کارفرما چه در معماری و چه در مبلمان و… باشد. دراین میان نقش پر رنگ دو کودک خردسال این زوج جوان را نباید فراموش کرد که همچون پدر و مادرشان بسیار حیوان دوست هم هستند.
زمینه و بستر پروژه از پتانسیلهای طبیعی بسیار ارزشمندی همچون اشراف به دریاچه لتیان،کوههای لواسان، رودخانه منتج به دریاچه سد و استبل بسیار جذاب همسایه ی مجاور،برخوردار است و در این میان تاثیر بسیار جدی بر موقعیت اجزا و عناصر معماری داخل و بیرون بنا و همچنین موقعیت بازشوها و پنجره های پروژه گذاشته است.
بنایی که پوسته بیرونی آن به صورت هدفمند از جنس بتن نمایان ساخته شده که در عین حال که نمودی اقتدار گونه دارد نقشی کم حرف و به شدت خنثی ایفا میکند در حالی که در ذات درونگرای خود سرشار از اجزا و عناصر عملکردی و دکوراتیو است. سطوح پیوسته بتنی ازبیرون به درون جاری شده اند و در تقابل با سطوح گرم و منعطف ساخته شده از چوب ،زیستی متعارف دارند.
در ادامه درخواست کارفرما بر مبنای چینش منفک فضاهای خدماتی – اتاقها و … بر حسب رعایت اصل محرمیت و استقلال عملکرد – بهره برداری از منظر محیط طبیعی پیرامونی وکیفیت ارتباط فضاهای زیستی با یکدیگر بوده است . در این راستا در طبقه همکف اتاقهای کودکان تعبیه شد که به نشیمن عمومی طبقه هم کف ارتباط دارد و با حیاط مشرف به خیابان نیز ارتباط مستقیم دارد.
درطبقه منفی یک به سبب استقرار بنا بر روی شیب فضایی جذاب با نور طبیعی و متصل به حیاط مجاور رودخانه خلق شد که مختص برگذاری میهمانی هاست و در حقیقت میهمان خانه ی بناست.
در طبقه مثبت یک حریم خصوصی تر قرارداد که مکانیست که خانواده بیشترین زمان را با یکدیگر سپری میکنند و شامل اتاق والدین و اتاق میهمان وآشپزخانه و مطبخ است .
و در بالاترین طبقه بنا علاوه بر دسترسی به بام که حیاط دوم بنا نیز محسوب میشود، اتاق چند منظوره ای تعبیه شده که کارکرد دوگانه اتاق میهمان-اتاق کار را در خود گنجانده است. مخاطب بی آنکه وارد حریم خانه شود از آسانسور مستقیما به این فضا دسترسی دارد.
حضور عناصر طبیعی همچون نور در غالب سقف های شیشه ای در بالای راهروهای طبقات و همچنین برکه های ماهی در جوار درب ورودی خانه و چه در انتهایی ترین فضای خانه نمادی است از جاری کردن روح طبیعت به لابه لای جهان مملو از مصالح و عناصر تکنولوژیکی که فضاهای زیسنی ما را احاطه کرده اند.
در واقع اعتقاد داریم مواجهه با این عناصر بخصوص با حضور پر رنگ حیوانات نوعی پالایش روحی و روانی و در پی آن آرامش را برای مخاطبان به ارمغان می آورد.
در کنار این رویکرد ،به کارگیری مجموعه ای متنوع از آثار هنری هنرمندان جوان کشورمان در جای جای این پروژه و حتی تعبیه و در نظر گرفتن مکانهایی مناسب آنها درمراحل اولیه طراحی داخلی پروژه رویکردی دوگانه بود که نه تنها به قوام بصری و حسی پروژه کمک شایانی میکرد بلکه ناشی از نوعی اعتقاد به مشارکت دادن و حمایت از هنرمندان کشور بود.
در مسیر انتخاب مبلمان و اجزای مرتبط با این بخش برخی از آنها به صورت اختصاصی و برای این پروژه ساخته و خلق شد همچون میز ناهار خوری-روشنایی های تزیینی-تابلو نقاشی میهمان خانه که بازگوی روح حاکم بر جریان زندگی اکنون این بناست.