ویلای حیاط خانه | کن‌لن (کامران حیرتی، تلان خسروی زاده)

 “حیات [ط] خانه” استعاره از خانه ایست که زندگی در آن جاریست. چهار شکاف در فضای ورودی ساختمان با هم تلاقی می‌کنند. «در این پروژه، ورودی به مثابه قلب ساختمان است که همانند مفصل تمام موقعیت‌های زیستی این خانه را به هم متصل می‌کند».

در شمال ایران زندگی در سطوح بیرون، اهمیتی هم‌ارز با سطوح درونی دارد. این مساله امروز از یک‌طرف با سادگی و یکپارچگی فضاهای درونی و از طرف دیگر با موضوع محرمیت پیوند خورده‌است. بدین معنی که مفهوم زندگی در لبه بیرونی ساختمان با وجود همسایگی‌های ناهمگون، منجر به کشف و ایجاد فضاهای باز محصور می‌گردد. هال ورودی این ساختمان حکم قلب آن را دارد. این موقعیت پاشنه‌ای در تلاقی محورهای باز شکل می‌گیرد. فضاهای اندرونی پیرامون این دو محور در حکم جزیره‌هایی هستند که مابین فضاهای باز محاط شده‌اند؛ این شکل از یک‌در‌میانی فضاها باعث می‌شود اگرچه در ظاهر، پروژه درون‌گرا دیده می‌شود اما ساختمان ماهیتی برون‌گرا پیدا می‌کند.

احجام این پروژه با ایجاد سایه و کریدور‌های هوا نسیم دریا به ساحل را در جهت شمالی- جنوبی به ‌درون ساختمان به جریان می‌اندازد و از این جهت تهویه طبیعی ساختمان به‌راحتی انجام می‌پذیرد. مقاطع متنوع پروژه باعث ایجاد تنوع و عمقِ دید به بیرون و نیز تابش نور از میان شکاف‌های ساختمان و تغییر شکل فضاها در طول روز می‌شود. حیاط مرکزی ساختمان با حضور استخر تبدیل به منبع نوری خاص می‌شود که تلالؤ نور آبی را به‌ درون فضاها می‌تاباند.