ویلای شماره‌ی 145 ، دفتر معماری ژاژ
موقعیت: ایران، مازندران، سرخرود، شهرک ساحلی خانه دریا
معمار مسئول: قاسم نوایی
تیم طراحی: محمد شالی‌کار، عاطفه پاشایی
طراحی و معماری داخلی: قاسم نوایی
کارفرما: مرتضی دماوندی، هنگامه قبادی
مجری: قاسم نوایی
نورپردازی: ستاره شمال
مهندس تاسیسات: علی دماوندی
نوع تاسیسات: VRF
مهندس سازه: شرکت راستین سازه
نوع سازه: یوبوت
مساحت زمین: 1157 مترمربع
مساحت زیربنا: 525 مترمربع
عکس: استودیو دید
اتمام پروژه: 1399
اصلی‌ترین خواسته‌ی کارفرما در این پروژه، طراحی فضایی مناسب برای دورهمی و مهمانی‌های دوستانه بود به همین دلیل بر اساس نیاز کارفرما فضای عمومی و نشیمن در طبقه‌ی همکف و فضاهای خصوصی در طبقه‌ی بالا قرار گرفت. به دلیل موقعیت مکانی سایت پروژه و قرار گرفتن در نبش خیابان 12 متری، کارفرما علاوه بر راحتی نیاز به محرمیت برای این فضا از سمت خیابان‌های اطراف پروژه داشت، با توجه به نیاز کارفرما اتاقی مخصوص مهمان در طبقه‌ی همکف طراحی شد که ایده‌ی اصلی طراحی این پروژه بود. مهمانی که چه در زمان حضورش و چه در زمان نبودنش در ویلا نقش محدودکننده‌ی بصری را ایفا می‌کند، که در طراحی سعی شد این فضای مهم به عنوان عنصری مستقل از فضاهای دیگر عمل کند و این استقلال فضایی در طراحی به صورت کنسول‌شدگی و تغییر در رنگ پوسته می‌باشد.
چالش دیگر در طراحی این پروژه موقعیت قرارگیری سایت نسبت به خیابان‌های اطراف بود. نمای اصلی ساختمان در جداره‌ی غربی می‌باشد اما به دلیل کج‌باران‌های شدید شمال غرب و بادهای شنی و نمکی به دلیل نزدیکی به ساحل و با در نظر گرفتن شرایط اقلیمی، بازشوهای سمت غرب تا حد امکان کوچک شد و در طراحی سعی در به وجود آوردن هارمونی توسط نورگیرها در جداره‌ی سمت غرب شد.
با توجه به دید مناسب سایت به محوطه‌ی اطراف سعی بر آن شد از پنجره‌های کرتین‌وال استفاده شود.
با افزایش ارتفاع فضای نشیمن و ایجاد وید امکان ایجاد ارتباط بصری میان طبقات و استفاده از پنجره‌های سرتاسری میسر شد. بدین ترتیب امکان بهره‌گیری از چشم‌انداز اطراف از یک سو و نور و تهویه‌ی طبیعی از سوی دیگر برای تمامی فضاهای داخلی فراهم شد.
