مدرسه کپری روستای چاه‌سادات هناران | مهندسان مشاور عمارت خورشید
موقعیت: ایران ، استان سیستان و بلوچستان، گشت ، روستای چاه‌سادات هناران
معمار: فرامرز پارسی
همکاران طراحی: سحر بنار، آرش معمارزاده
مجریان طرح: پریسا باقری – کیارش اقتصادی
طراحی و دکوراسیون داخلی: سحر بنار،آرش معمارزاده
نوع تاسیسات/نوع سازه: سازه بومی کپر (با استفاده از الیاف درخت نخل)
روشهای ایستا برای سرمایش در موارد خاص کولر آبی
برای گرمایش نیز از تکنیک های بومی استفاده میشود
مساحت/زیر بنا: 56 متر مربع
کارفرما: موسسه پویش ایران من
تاریخ شروع/تاریخ پایان ساخت: 30/07/97- 15/06/97
عکس: پریسا باقری
عموما وقتی از سازه‌های کپری سخن به میان می‌‍‌آید، بی‌توجه به ماهیت بومی این دست‌ساخته‌ها و ارزش‌های پیدا و پنهان‌شان، تصور میشود با ساختاری ابتدایی، بی کیفیت و فاقد حداقل‌های زیستی مواجهیم. نمود بارز این مطالب، تلاش نهادهای حاکمیتی برای جایگزینی کپرها با ساختارهای معماری مرسوم است. از همین رو، طراحان پروژه با حذف چنین پیش‌فرضی، به دنبال راهکارهایی برای انطباق ساختار بومی کپرها با نیازهای ساکنان بومی و ارتقاء سطح کیفی معماری این قبیل دست ساخته‌هاست.
مدرسه کپری روستای چاه‌سادات شهرستان گشت، تجربه‌اي عملي در ساخت مجموعه‌هاي بومي است كه با همكاري انجمن حامي و پويش ايران و مهندسان مشاور عمارت خورشيد به عنوان راه حلي عملي جهت تامين فضاي آموزشي نسبتا سريع و ارزان در مناطق محروم كشور طراحي و اجرا شد. حاميان پروژه بدنبال توسعه و ترويج فرهنگ اصيل جوامع محلى ازطريق نشاندادن ارزش‌هاى نهان و آشكار آنان بوده‌اند. باورمحوری در ساخت این مدرسه کپری از طريق خلق يك اثر و ديدن ارزش‌هاى خود، حس تعلق سرزمينى در مردم منطقه ايجاد مى‌شود. ايجاد انگيزه و اميد و اشتياق براى دستيابي به راه‌حل‌هاي ممكن براى حل مسايل و مشكلات شان و بدون نگاه به بيرون را دو صد چندان مى‌كند.
بدين جهت نمايش و عينيت بخشيدن به داشته‌هاى جوامع در يك اثر معمارى و از طريق مشاركت جامعه محلى در فرآيندطراحى تا اجرا، بزرگترين دستاورد ما در ايجاد حس تعلق سرزمينى مى‌تواند باشد. نتيجه اين تفكر طراحى مشاركتی مدرسه يك كلاسه كپری با شاخه‌هاى خرما، حصير و سياه چادربا تمهيداتی براى مناسب‌سازی فضا است که با شناخت الگوهای بومی منطقه و کاربست تکنیک‌های محلی میسر شده‌است.
