ساختمان آرال | دفتر معماری طرح و ساخت صفحه
موقعیت: اصفهان
معماران: ایمان طاووسی ، محمد کریمی
همکاران طراحی: ساغر رفیعیان ، مائده جعفری ، نازنین امی ، راضیه غفاری ، یاسمن فلاحتی
مجری: دفتر معماری طرح و ساخت صفحه
زیربنا: 2700 مترمربع
نوع سازه: بتنی
نوع تاسیسات: پکیج و اسپیلت
تاریخ شروع و پایان ساخت: 1398 – 1399
کارفرما: محمد طاهراحمدی
ساده ترین و مهمترین اصل در طراحی پلان و خصوصا یک پلان مسکونی، تفکیک فضا و اختصاص یک مکان با ابعاد ویژه به یک کاربری مشخص می باشد تا مجموعه ای از فضاها گرد هم جمع شوند که نام آن در کل، خانه یا واحد مسکونی اطلاق گردد. این اصل ساده در کلیه پلانها وجود داشته لیکن آن هنگام که به نمای ساختمان پرداخته می شود کمرنگ گشته و در اکثر بناها، نما به صورت پوسته و پدیده ای مستقل و مجزا طراحی می گردد و از نمای ساختمان کمتر می توان به طور دقیق، به فضا یا کاربری آن پی برد. در این پروژه سعی بر آن شد که این تشخص در تفکیک نما و پلان توامان دیده شده و هر فضا متناسب با مقدار نورگیری، میزان نیاز به پوشش و جنس مصالح، به طور حداکثری در نمای آن تعریف شود. شکاف اصلی در نما در جهت تفکیک بهتر و همچنین بعد حجم پردازی و پویایی فرم، این امکان را به ما داد که در سمت شرق شکاف، اتاق های جنوبی و در سمت چپ شکاف، سالن های واحدها قرار گیرند. حجم مورد نظر برای اتاق ها با پوشش حداکثری بدون تخلخل فرمی و بدنه آجر سفید و محرمیت زیاد که با کرکره های متحرک تقویت شده اند مورد توجه قرار گرفت و در تقابل با آن، سالن ها که در امتداد آن تراس واحدها قرار گرفته است، با حداکثر تخلخل و مصالح صیقلی و تقریبا متضاد با بدنه مجاور خود، ورق های فولادی و سنگ سفید در داخل و خارج خود، تشخص حداکثری برای سالن ها را به ارمغان آورد. لیکن از حیث هندسه و مصالح مشترک یعنی چوب و ورق های برش خورده، سعی بر حفظ یکپارچگی نما گردید تا در عین تفکیک، طراحی به صورت یکپارچه دیده شود. هندسه بر پایه مربع و فرم مکعب، ما را بر آن داشت تا در جزئیات نیز همین هندسه را امتداد داده و از ریزترین جزئیات تا بزرگترین آن، این امر به صورت مستمر رعایت گردد. مکعب های کوچک آجری بیرون زده از نمای آجری، برش های مربع ریز در جانپناه ها، فلاورباکس های چوبی و حتی قاب بندی های فولادی داخل تراس ها، همگی در قالب یک مجموعه، هندسه ی مربعی فرکتال مانندی را به ذهن القا می کنند. این امر حتی در طراحی محوطه و حیاط مجموعه نیز امتداد یافته و سکوها و حتی کف و قسمت ورودی نیز بر پایه مکعب و هندسه مربع طراحی و اجرا گردید.
تفکیک بین دو حجم حتی از نظر اقلیمی نیزکمک کرد تا با ایجاد سایه بین دو حجم و گسترش کالبدی و بصری تراس به سمت شکاف، آن را از سمت ضلع شرق نیز باز نموده و همچون بادگیری تهویه و جریان هوایی بهتری برای سالن ها و تراس ها به وجود آورده و برعکس در زمستان به نورگیری بهنر منجر گردد. بدنه اتاق به واسطه درگیری بی واسطه با نور خورشید و سرمای زمستان، با آجر سفید پوشش داده شد تا با انعکاس نور، جذب گرما و سرمای کمتری داشته باشد و حتی مکعب های کوچک بیرون زده از آن با ایجاد سایه های زیاد و پراکنده موجب تقویت این بُعد اقلیمی بدنه گردند.
همچنین شکاف مابین دو حجم اصلی و شکاف سمت شرق از لحاظ فرمی موجب تقسیم نما به سه قسمت شده و نمایش گوشه های هر مکعب به صورت مستقل، تناسبات بهتر و زیبایی بهتری به نمای مجموعه داده است که این امر منجر به سیمای شهری مناسب تری جهت بافت مسکونی منطقه گردیده است.