معماران: استودیو معماری موکتزوما
زیربنا : 297 متر مربع
سال: 2021
سازنده: Novaceramic
معماران اصلی: لوئیس موکتزوما گوتیرز سوادا، سونیا مارسلا لوپز دومینگز
مهندسان: معمار ابدیل سروانتس وارگاس
اجرا: لوئیس موکتزوما گوتیرز سوادا، میشل مزا کوسیو
شهر: پوئبلا د ساراگوسا
کشور: مکزیک
Architects: Moctezuma Estudio de Arquitectura
Area : 297 m²
Year : 2021
Manufacturers : Novaceramic
Lead Architects : Luis Moctezuma Gutiérrez Cevada, Sonia Marcela López Domínguez
Project : Luis Moctezuma Gutiérrez Cevada
Project Collaborator : Sonia Marcela López Domínguez
Engineers : Arq. Abdiel Cervantes Vargas
Construction : Luis Moctezuma Gutiérrez Cevada, Michel Meza Cossío
City : Puebla de Zaragoza
Country : Mexico
من معتقدم که این پروژه دارای دو ویژگی منحصر به فرد است. یکی از آنها بعد فضایی است که می توان درباره آن استدلال های زیادی کرد. عکسهای این پروژه میتوانند ایده خوبی از ویژگی های فضای معماری پروژه ارائه دهند. ویژگی دیگر در بعد اجتماعی قرار دارد، جایی که فکر می کنم اصلی ترین بخش این پروژه است.
برای درک بهتر پروژه Casa Estudio Colorines، باید درباره کانتکست (زمینه) ای که در آن تأسیس شده است، اطلاعاتی داشته باشید. در شهر پوئبلا، مکزیک، یک پروژه مجتمع مسکونی وجود دارد که در سال 1958 با نام Jardines de San Manuel آغاز شد. این چند ضلعی یکی از اولین جنبش های شهری را نشان میدهد که در آن مدل شهر فشرده به یک مدل تفکیک شده تغییر میکند و باعث ایجاد حاشیه شهر میشود.
در آن زمان، این زیرمجموعه نوید شیوه جدیدی از زندگی را می داد، همانطور که جدیدترین تقسیمات شهری هنوز هم چنین می کنند. با این حال، وعدهها کاملاً درست نبودند و امروز سن مانوئل یک منطقه استراتژیک است، اما با یک تصویر شهری متزلزل.
اینجا، در این زیستگاه، Casa Estudio Colorines ایستاده است، با هدف اصلی تبدیل شدن به پیامی خطاب به معماران، حتی برای ساکنان و همچنین نمایندگان و رهبران شهر. این پیام از برابری در قلمرو، بازسازی شهر و همچنین از طرز تفکر، از نابود نکردن قلمرو صحبت میکند.
اگر ساکنان و معماران اتحادی ایجاد کنند که در آن گوش دادن و همکاری وسیله ای برای بازسازی شهرهای ما باشد، معماری می تواند به عنوان عامل تغییر عمل کند. نیازی به طراحی موزه یا برج نیست، ضروری است که به شهر به صورت پانوراما نگاه کنیم، تنوع آن را بشناسیم و بپذیریم که چالش در هر گوشه قلمرو، عمدتاً در معماری اجتماعی است. در آنجا (معماری اجتماعی) ، یک نقطه برجسته برای معماران آینده است.این چشم انداز آشکارا از پایداری سرچشمه می گیرد و آرزوی یک جامعه یکپارچه، عادلانه و انعطاف پذیر را دارد