سالن ورزشی نور مبین | استودیو تجربه بنیادین معماری
موقعیت: ایران ، سمنان ، روستای ده خیر
معماران: آرش نصیری , انسیه خمسه
تیم پروژه: پیروز پارسازاده، معصومه مولایی، محمد عظیمی، امیر نصیری
سال: ۱۳۸۹
نوع کاربری: ورزشی
مساحت: ۱۴۰۰ مترمربع
طراحی سازه: پیمان خطیبی
تاسیسات الکتریکی و مکانیکی: سیداحمد رحمتی، بابک کولیوند
مدیر و پیمانکار پروژه: حسین فرزین نیا، علیرضا طهمورثی
کارفرما: موسسه خیریه نور مبین، آقای حسین فرزیننیا
عکس: بهروز خمسه، آرش نصیری
ﺟﻮاﻳﺰ: رﺗﺒﻪ اول جایزه بزرگ ﻣﻌﻤﺎر دربخش ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎی ﻋﻤﻮمی ۱۳۹۰ ، ﻓﻴﻨﺎﻟﻴﺴﺖ ﮔﺮوه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎی ورزشی در فستیوال جهانی معماری بارسلونا ۲۰۱۱ ﻣﺪال ﺑﺮﻧﺰ ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎﻟﻦﻫﺎی ورزﺷﻲ ، جایزه ﻛﻤﻴﺘﻪ ﺟﻬﺎﻧﻲ اﻟﻤﭙﻴﻚ و ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎی ورزﺷﻲ در ﺳﺎل ۲۰۱۳
سالن ورزشی “نور مبین” توسط گروه معماری “تجربه بنیادین معماری” و با مدیریت آرش نصیری و انسیه خمسه و به سفارش موسسه ی آموزشی نور مبین، طراحی شده است.این مجموعه موسسه ای خیریه است که به منظور آماده کردن دانش آموزان با محیط متفاوت آموزشی برپایه ی آخرین متدهای روزدنیا ساخته شده است.
موسسه ی نور مبین به یک سالن ورزشی برای مجتمع آموزشی نیاز داشت که نه تنها مطابق با فضای مجتمع آموزشی نور مبین باشد بلکه متفاوت با دیگر مدارس معمولی و بلکه ارزان تر از آن ها نیز باشد، بنابراین، عملیات ساخت این مجتمع ورزشی با بودجه ی ۴۰۰,۰۰۰ دلاری آغاز شد. سایت پروژه در حومه ی شهر بسطام(یکی از شهرهای قدیمی ایران,از توابع شهرستان شاهرود،سمنان ) است.نزدیک به ۲۸ هکتار برای مجتمع آموزشی نور مبین در نظرگرفته شده است.
اندازه ی سالن ورزشی براساس اندازه ی زمین بسکتبال طراحی شده و همچنین امکان بازی ورزش های دیگر هم در نظر گرفته شده است.فضای پروژه که بستگی به زمین آن داشته وبه همراه تجهیزات ویک طبقه نیم لول برای تنیس روی میز مساحتی برابر ۱۴۰۰متر مربع را اشغال خواهد کرد.
در این سایت ،چشم اندازی پانارامیک از ابرها،کوه هاودشت ها وجود دارد.این فکر باعث ایجاد ساختمانی شد که جزئی از یک اتفاق طبیعی است نه فقط به عنوان ساختمان تلقی شود بلکه خود یک منظر شهری(مانند یک ابر) به حساب آید.این موضوعی بسیار مهم بود که چگونه یک فرم طبیعی می تواند برگرفته از طبیعت باشد درحالی که وقتی این برنامه به آن اضافه شودوکشیده شود؛ باز هم یک طبیعت خوانده می شود.
سازه ی این کار به شکل یک فریم باریک تیپ طراحی شده است که معمولا به عنوان سازه های ارزان قیمت در ایران به حساب می آید ولی با تغییرات مختصری در اجرا همراه است که این اثر را به ساختی جذاب تبدیل می کند.پوشش بیرونی دیوارها ازساندویچ پنل های آلومینیومی ساخته شده است که این امر خود باعث ایجاد ساختی سریع تروارزان تر می شود که عایق خوبی نیز به حساب می آید. این پروژه توانست در فستیوال جهانی معماری بارسلونا در سال ۲۰۱۱ در فهرست فینالیست های گروه ساختمان های ورزشی قرار گیرد.