ساختمان اداری کار- خانه ، دفتر مهندسان معمار دات
موقعیت: ایران، تهران
معمار مسئول: آرش پیرایش، مهران حق بین
تیم طراحی:مونا اقتصادی، توکا محمودیان، بهار احسان
مشاور سازه: جلال الدین سجادیان
تاسيسات مکانیکی: هادی مینایی
تاسیسات الکتریکی: حامد نیکخو
مدیر اجرایی: آرش پیرایش
تیم اجرایی: غلامرضا امینی، جواد رضا طباطبایی
نظارت: نرگس کاظمی
نورپردازی: شرکت فاد (مهدی یوسف نیا)، شرکت DSB (امیرداراب بهارلو)
ماکت ساز: رضا حبیبی
کارفرما: مهناز سیاح سینا
مساحت: ۷۰۰ متر مربع
عکس: استودیو دید
اتمام پروژه: ۱۳۹۶
اعتبارات: تقدیر شده در بخش ساختمان های عمومی جایزه معمار، ۱۳۹۶
مرز ساختمان های مجاور بدین صورت است که در طرف غربی، بر طبق قوانین و مقررات شهری، ساختمان یک فیلت ۴۵ درجه دارد و کنار ساختمان در سمت شرق، به دلیل عقب نشینی با طول دو برابر، ساختمان مجاور۱۰ متر به عقب تر است و تنها در نمای جنوبی پروژه، نور طبیعی و چشم انداز شهری فراهم است. کارفرما شرکتی خلاق هستند که ساعات طولانی را در کار می گذرانند، از این رو، علاوه بر قسمت های مدیریتی، ایستگاه های کاری و اتاق جلسه و ایده پردازی( بارش مغزی)، به فضاهایی در ساختمان برای استراحت و تفریح نیز نیاز دارند. دسترسی عمودی در انتهای شمالی پروژه قرار دارد. با قرار دادن فضاهای خالی در طول شرق-غرب، نور طبیعی در راه پله ها و همچنین قسمت شمالی دفتر فراهم می شود.
همچنین با اضافه کردن یک دیوار سبز عمودی داخل حفره ها، تازگی و طراوت در محیط کاری جاری می شود. توزیع نواحی شرکت به گونه ای است که اتاق های مدیریتی در طبقات بالا، ایستگاه های کاری و اتاق های ایده پردازی( بارش های مغزی) در طبقات میانی، پارکینگ در طبقه همکف و نواحی استراحت و تفریحی نیز در زیر زمین قرار دارند. با توجه به عرض کم پروژه، به منظور افزایش کارایی فضا و ایجاد انطاف پذیری در طرح های داخلی، بیشتر مناطق نظیر اتاق های سرور، قفسه ها و قفسه های کتاب در باکس هایی روی نمای جنوبی قرار گرفته اند. در پاسخ به لبه فیلت ۴۵ درجه و با توجه به مرز جلوی ساختمان که به دلیل رعایت قوانین ایجاد شده است، نمای جنوبی با پترن های ریتم دار طراحی شده اند که نتیجه آن بازی با حجم ها و پنجره ها است. در نتیجه، در این باکس ها از گیاهان استفاده شده که بر منظره شهری تاثیر مثبت گذاشته است.همچنین سایه هایی که باکس های روی نما ایجاد می کنند در طول روز با توجه به نور خورشید تغییر می کند که پویایی را به نمای شهری می بخشد. همچنین اختلاف ۱۰ متری بین مرز جلویی و همسایه شرقی این ساختمان وجود دارد که نتیجه آن داشتن یک نمای خالی در شرق است.
با توجه به قوانین و مقررات شهری برای استفاده از سیمان سفید روی دیوارها و به منظور ایجاد حجم سه بعدی ساختمان، نمای جنوبی نیز با سیمان سفید پوشیده شده بود. خطر ایجاد ترک های ظاهری روی نما، با اضافه کردن مواد افزودنی و همچنین تقسیم بندی مناطق بزرگ با استفاده از پروفیل های استیل، کاهش یافته و استفده از لایه دوجداره ضد استاتیک روی سیمان راندمان جذب سیمان و همچنین جذب خاک در یک شهر آلوده مثل تهران را کاهش داده است. همچنین به منظور ساخت یک پترن منحصر به فرد، از شانه ای ویژه در راندمان نهایی که الگویی خطی افقی روی نما ایجاد می کند، استفاده شد. دیوار سبز و جعبه های گل در نمای جنوبی، سیستم آبیاری اتوماتیک و همچنین دسترسی آسان برای تعمیر و نگهداری و استفاده از آب خاکستری ساختمان دارند. در نهایت تمام تلاش تیم طراحی، ایجاد یک محل کار پویا برای تولید خلاقیت در محیط کاری بود.