نام : ریچارد جورج راجرز
زادهٔ: ۲۳ ژوئیهٔ ۱۹۳۳
محل تولد: فلورانس، ایتالیا
درگذشت: ۱۸ دسامبر ۲۰۲۱ (۸۸ سال)
محل وفات: لندن، انگلستان
ملیت: 
بریتانیایی
راجرز در سال 1933 در فلورانس ایتالیا متولد شد و چهار سال بعد به همراه خانواده اش به انگلستان نقل مکان کرد. پس از حضور در انجمن معماری در لندن، در دانشگاه ییل در ایالات متحده تحصیل کرد و در آنجا به آثار فرانک لوید رایت علاقه مند شد. وقتی راجرز به انگلستان بازگشت، همراه با نورمن فاستر، سوزان برومول و وندی چیزمن شرکت معماری کوتاه مدت «تیم 4» را تأسیس کردند.
در سال 1977 راجرز شراکت «ریچارد راجرز» را تشکیل داد (در سال 2007 به راجرز استیرک هاربر + شرکا تغییر نام داد) و به یکی از بزرگترین معماران بریتانیا در دهه های اخیر بخاطر معماری نمادین همراه با تکنولوژی پیشرفته شهرت جهانی یافت. از جمله پروژه‌های او می‌توان به مرکز پمپیدو، طراحی شده با مشارکت رنزو پیانو در پاریس، لویدز لندن، گنبد هزاره و ترمینال 4 فرودگاه مادرید-باراخاس در کنار استودیو لاملا اشاره کرد. علاوه بر این، در سال 1998، توسط معاون نخست وزیر به ریاست گروه ویژه شهری دولت بریتانیا منصوب شد. همانطور که توسط بنیاد جایزه پریتزکر نقل شده است، راجرز زمانی اظهار داشت که شهرهای آینده «دیگر مانند امروز در محله های یهودی نشین منزوی یک فعالیت منطقه بندی نخواهند شد. بلکه شبیه شهرهای غنی تر گذشته خواهند بود.”
راجرز برنده افتخارات متعددی از جمله جایزه پریتزکر در سال 2007، پریمیوم امپریال در سال 2000، مدال بنیاد یادبود توماس جفرسون در سال 1999، جایزه یادبود آرنولد دبلیو برونر در سال 1989 و مدال طلای سلطنتی معماری در سال 1985 شد.
هنگامی که راجرز برنده جایزه پریتزکر 2007 شد، هیئت داوران در ستایش کار او، از اثرش به عنوان “عشق به معماری با دانش عمیق مصالح و تکنیک های ساختمانی” تمجید کردند. شیفتگی او به فناوری صرفاً به خاطر جلوه هنری نبود، بلکه مهمتر از آن، پژواک واضحی از برنامه یک ساختمان و وسیله ای برای به خدمت گرفتن بیشتر معماری و ارائه خدمات بیشتر به ساکنین بود. حمایت او از بهره وری انرژی و پایداری تأثیری ماندگار بر این حرفه داشته است.
