نوع مقاله : مقالۀ پژوهشی
نویسندگان
- فرزاد نوائی 1
- مهروش کاظمی شیشوان 2
- اکرم حسینی 3
- نگار نصیری 4
1 پژوهشگر دکتری معماری، گروه معماری، واحد شبستر، دانشگاه آزاد اسلامی، شبستر، ایران.
2 استادیار گروه معماری، واحد شبستر، دانشگاه آزاد اسلامی، شبستر، ایران.
3 استادیار دانشکدة معماری و شهرسازی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
4 استادیار گروه معماری، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
باغ نظر (ماهنامه)
دوره 18، شماره 100
مهر 1400
صفحه 5-20
بیان مسئله: در سالهای اخیر نزدیکی روزافزون دو رشتة هنری معماری و سینما که از خصوصیات و تأثیرات دوسویة یکدیگر کاملاً آگاهاند به یک مبحث جدى آکادمیک تبدیل شده است. سینما بهعنوان یک رسانة پرمخاطب و ابزار بیانی تأثیرگذار، از طریق بازنمایی فضای معماری سهم مهمی را در خلق معنا، برقرای ارتباط حسی با مخاطب، بیان روایت و شخصیتپردازی بر عهده دارد. اما آنچه در سینمای ایران مورد غفلت قرار گرفته است نظریهپردازى دقیق در رابطه با تعامل میانرشتهاى میان این دو حوزه و راهکارهای بهرهگیری از ظرفیتهای مدیوم معماری در راستای تجلی معنا در فضای حاکم بر فیلم است.
هدف پژوهش: این پژوهش در پی واکاوی کارکرد دراماتیک کالبد و عناصر فضای معماری در سینمای اصغر فرهادی، به طور خاص فیلم «فروشنده»، و کشف مضامین آشکار و پنهان نشانههای متن فیلم است.
روش پژوهش: در این مطالعه با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی و چارچوب نشانهشناسی سوسور، یافتههای تحقیق بهصورت توصیفی-تحلیلی ارائه شده است.
نتیجهگیری: نتایج حاصل از مطالعه مبین این نکات است که در سینمای فرهادی ساختار معمارانة فضا نه فقط بهعنوان پسزمینة داستان، بلکه همچون عاملی دخیل در روند فیلمها، با رفتار شخصیتها و درونمایة آثار منطبق بوده و بهتنهایی مؤید احساسات و حتی ادراک معانی خاص هر فیلم هستند. همچنین هر عنصر و المانی از فضای معماری براساس مقاصد معنایی و نشانهشناختی خاصی بازنمایی میشود. بهعلاوه نتایج حاصل از تحقیق حاکی از آن است که در فیلم «فروشنده» حجمی گسترده از نشانهها به صورت کاملاً محسوس و هدفمند در قالب کالبد و عناصر فضایی معماری گوناگون همچون خانه، رنگ، نور، بافت، بازشو و اشیا به کار گرفته شده تا روایت دراماتیک داستان و انتقال معانی نهفتة آن، تعریف عملکرد و حالات کاراکترها و برانگیختن احساسات بیننده حاصل شود.
Representation of Architectural Space in Asghar Farhadi’s Cinema Based on Semiotics Approach Case Study: “The Salesman” Movie
نویسندگان [English]
- Farzad Navaei 1
- Mehrvash Kazemi Shishavan 2
- Akram Hosseini 3
- Negar Nasiri 4
Statement of the problem: In recent years, the increasing closeness between architecture and cinema disciplines the characteristics and mutual effects of which have been fully understood, has become a serious academic subject. As a popular media and influential expressive tool, cinema plays a significant role in creating meaning, establishing an emotional relationship with the audience, narrating, and characterizing by the representation of the architectural space. However, what has been neglected in the Iranian cinema is the accurate theorization of the interdisciplinary interaction between these two areas and the solutions to apply the effect of the capacities of architecture in order to the manifestation of the meaning in the movie space.
Research objective: The current study aims to analyze the dramatic function of architectural spaces’ elements and physique in Asghar Farhadi’s cinema, especially “The Salesman”, and discover the latent and manifest concepts of the screenplay signs.
Research method: This research is a descriptive-analytical research based on the qualitative content analysis and Saussure’s semiotics framework.
Conclusion: The results obtained from the studies indicate that in Farhadi’s cinema, the architectural structure of space, not only as of the background of the story but also as a factor involved in the process of films, is consistent with the behavior of the characters and the theme of the works. Also, it indicates the feelings and even perception of specific meanings of each film. Also, each element and factor of architectural space is represented based on semantic purposes and particular semiotics. The results also show that in “The Salesman”, a great volume of signs is applied intangibility and purposive in various spatial and physical elements of architecture, such as a house, color, light, texture, opening, and objects, for the dramatic narration of the story, conveyance of its latent meanings, the definition of function and moods of characters, and stimulation of the audience’s feelings.
بازنمایی فضای معماری در سینمای اصغر فرهادی با رویکرد نشانهشناسی نمونۀ موردی فیلم فروشنده اصل مقاله 570.8 k
صاحب امتیاز: پژوهشکده هنر، معماری و شهرسازی نظر
مدیر مسئول: دکتر سید امیر منصوری
سردبیر: دکتر احمد پوراحمد
دوره انتشار: ماهنامه
شاپا چاپی: 1735-9635
شاپا الکترونیکی: 2251-7197