ساختمان شرکت اسپادانا ، مهندسین مشاور طرح و توسعه نارون
موقعیت: ایران، تهران، پاسداران، پادگان ۰۶
معماران: علیرضا شهلائی، سید محمدعلی موسوی، حسین شریفی، سپیده فرنیا
تیم طراحی: مسعود دهقانپور، مهدیه آذر
کارفرما: شرکت توسعه و عمران حکمت ایرانیان
مجری: شرکت توسعه و عمران حکمت ایرانیان
طراح تاسیسات: شرکت توسعه و عمران حکمت ایرانیان
طراح سازه: مرتضی شهلائی، شاهین دانشور
مساحت زمین: 3000 مترمربع
مساحت زیربنا: 6000 مترمربع
عکس: محمدحسن اتفاق
اتمام پروژه: 1398
چالش اصلی در این طرح، باززندهسازی بنای نظامی و تبدیل آن به یک کاربری منعطف شهری است که در درازمدت بتواند پاسخگوی نیازهای مختلف جامعه بوده و با گذر زمان با نیازهای بهرهبرداران تطبیق پیدا کرده و بقای خود را به عنوان یادگاری از سیر تکامل شهر و رویکردهای مختلف شهرسازی تضمین کند. به همین دلیل، انعطافپذیری، دغدغهی اصلی این طرح بوده و اختصاص یک کاربری دقیق و تعریفشده با چیدمان کاملا مشخص و برنامه فیزیکی از پیش تعریف شده، پایداری و بقای ساختمان را مورد تزلزل قرار میداد. از این رو، ایجاد طرحی که قابلیتهای مختلف معماری، تاسیساتی و زیرساخت را در اختیار بهرهبردار قرار دهد، مورد توجه قرار گرفت.
ایجاد یک شبکهی منظم از ناودانیهای فولادی روی دیوارها و سقفها، ایدهی اصلی طرح را تشکیل میدهد؛ این شبکه بستری ایجاد میکند تا با حفظ ساختار اصلی بنا، کیفیتهای مختلف معماری خلق شده و تاسسیسات زیربنایی بدون ایجاد ناهماهنگی بصری آزادانه در فضا جای داده شوند. از این شبکهی فلزی در سقف به عنوان سینی کابل برای عبور کابلهای شبکه، برق اضطراری و نرمال، تلفن و روشنایی استفاده شده است.
همچنین چارچوبهای فولادی، زیرساختی برای نصب منظم چراغهای نقطهای و خطی ایجاد کرده است. همین شبکهی فلزی بستری برای نصب پنلهای مختلف تزئینی در سقف ایجاد کرده است تا با تغییر در ارتفاع و اضافه کردن رنگ و بافت، فضاهای مختلف تعریف گردند. حضور این شبکه روی دیوارها نیز بستری برای نصب عناصر متنوع ایجاد کرده و در فضاهای مختلف بسته به کاربری آنها عناصر معماری چون شلف، کمد، قفسه، گلدان و پنلهای تزئینی روی آن نصب شده است؛ همچنین از این شبکه به عنوان بستری جهت عبور لولههای تاسیساتی و الکتریکی و نصب پریزها و ترموستاتها و… استفاده شده است.
نوآوری و مزایای پروژه:
در این بازسازی تلاش شده تا تنها با بسط یک ایدهی واحد (شبکههای فلزی مدولار)، تمامی نیازهای پروژه اعم از نیازهای فنی و بصری پاسخ داده شود و فضای پویا و منعطف خلق گردد که در هر زمان با تغییرات نیازهای بهرهبردار تطبیق یافته و بدون نیاز به تخریب یا تغییر، کاربریهای مختلف را در خود جای دهد.
ایجاد ساختاری شفاف و خوانا، چه در سطح چیدمان و الگوهای فضایی و چه در سطح جزئیات معماری از ویژگیهای این پروژه است. این ساختار منظم و مدولار، فضایی ایجاد کرده است که نه تنها خشک و تکراری نیست، بلکه سرشار از تنوع، پویایی و سرزندگی است. ما باززندهسازی آسایشگاه سربازان را به عنوان قسمتی از طرح جامع ادغام این محوطه با بافت شهر و به عنوان جایگزینی در مقابل طرحهایی که در پی از بین بردن عناصر تاریخی سایت بودند پیشنهاد کردیم.
پادگان 06 پاسداران بخشی از محوطهی تاریخی سلطنتآباد است؛ در دوران پهلوی این بخش از مجموعه تبدیل به پادگان ارتش گارد شده و در دوران پس از انقلاب به عنوان پادگان آموزشی مورد استفاده قرار گرفت.