خانه ی برنامی ، پرستو مالمیر
موقعیت: ایران، تهران
معمار مسئول: پرستو مالمیر
تیم طراحی: آیدا سمسار، امین نیری، سهیل باباحسینی
طراحی داخلی: پرستو مالمیر
مساحت زمین: ۳۲۰ مترمربع
مساحت زیربنا: ۴۰۰ مترمربع
عکس: استودیو دید
اتمام پروژه: ۱۳۹۹
رتبه نخست بخش مسکونی، دهمین جایزه طراحی داخلی
طراح این پروژه در سال ۱۳۹۶ از طریق یکی از پروژه هایش با کارفرمای پروژه ی برنامی آشنا شده است. کارفرما می‌خواستند خانه ای را برای فرزندان و همسرشان بازسازی کنند که تداعی کننده خانه پدری در سالیان رشد آن ها باشد.
چند ماه بعد کارفرما به طراح اطلاع
می دهد که ساختمان مسکونی پلاک دو واقع در خیابان لسانی، بن بست حمید را یافته است. خانه ای ۶۰ ساله که دارای معماری بلژیکی بوده است. این بنا از سه طرف نورگیری داشته و روی شیب قابل توجهی در سایتی مشجر قرار گرفته بوده است.
بازسازی و طراحی بر اساس نیاز کارفرما
به درستی می توان پروژه‌ی «بُرنامی» را کولاژی از خواسته های کارفرما نامید. پروژه ای در هم آمیخته از عناصر معنایی و اجزای ساختار دهنده به کالبد خسته یک بنای ۶۰ ساله.
شکل گیری خانه پدری به عنوان محلی با بن مایه رشد ساختارمند در دایره ای از امنیت و حس آرامش است. تلفیق سر زنده ای فضاهایی سه گانه از دنج سازی و سادگی فضایی به همراه سیال بودن آن ها. این موضوع نقطه عطفی برای طراحی پروژه مذکور می باشد.
خانه «بُرنامی» در زمینی شیبدار و بدون فضایی مسطح جهت ایجاد حیاط با توجه به رویکرد سنتی آن قرار گرفته است. سقف های کوتاه این ساختمان ۶۰ ساله، امکان فعالیت بلند پروازانه در زمینه طراحی را محدود کرده است.
ویژگی های بارز ایجاد شده در فضای داخلی و بیرونی ساختمان
خلاقیت به کار رفته در طبقه بندی سطوح و ایجاد تراس های چهار گانه با الهام گرفتن از معماری ایرانی (دوران ساسانی) در راستای تلطیف محدودیت های سایت بوده است.
سیال بودن فضاها و امکان دسترسی روان و تداوم بصری در فضاهای عمومی (طبقه‌ی همکف و اول) امکان تحقق اصل بی مرز کردن بیرون و درون را مهیا ساخته است.
شکل گیری کلان کالبد به صورت تک رنگ، بیان آرامش در فضا است که پویایی بصری و تلفیق سبزینگی برون به آن حس زندگی بخشیده است. این مهم بدون در نظر گرفتن نکات فنی از جمله تقویت و گسترش سازه در جهت فضـا سازی مورد نیاز محقـــق نمی گردید.
ایمن سازی فضاها همچون تراس ها، راه پله و… با توجه به منطبق بودن هر چه بیشتر پروژه به حس آرامش مورد نیاز در خانه پدری کمک کرده است.
خواسته کارفرما و ویژگی های سایت مبنای طراحی کانسپت طراح قرار گرفته است. ایجاد حیاط هایی در سطوح مختلف، تعامل انسان و طبیعت را در فضاها میسر ساخته و ورود نور طبیعی به داخل همه فضاها را امکان پذیر ساخته است.
پلان ساختمان
وضعیت موجود ساختمان شامل یک زیر زمین با تاسیسات و پارکینگ، طبقه همکف شامل ورودی و دو اتاق مجزا که منتهی به یک حیاط شیبدار می شده است، طبقه اول فضای نشیمن با اختلاف سطح نسبت به آشپزخانه ای با سقف کوتاه در مجاورت استخری مسقف در حیاط پشتی، طبقه دوم شامل سه اتاق خواب کوچک که سرویس مشترک داشتند و یک فضای نشیمن با پنجره های کوچک به تراس بود.
سازه و تاسیسات ساختمان قدیمی بوده است لذا تیم طراحی از مهندسین سازه و تاسیسات جهت بررسی پروژه دعوت به عمل آوردند و تصمیم گرفتند که سازه ساختمان در بخش هایی تقویت و متناسب با طرح و در قسمت هایی هم گسترش یابد.
تاسیسات قدیمی نیز برچیده و مجددا اجرا گردیده است. مسئله اصلی در این رابطه ارتفاع کوتاه طبقات بود و این موضوع می بایست در طراحی تاسیسات لحاظ می گردید.
فضاسازی و ایجاد ارتباط با طبیعت
به منظور ایجاد حیاط های سبز در همه طبقات که فضایی برای زیست بهتر خانواده خصوصا کودکان فراهم شود تصمیم برآن شد که استخر مسقف طبقه اول که از نظر تاسیسات نیز مشکل ساز بود به حیاط جلویی در طبقه اول منتقل و حیاطی سبز با آبنما و فضای نشیمن بر صفحه ای واقع بر آبنما ایجاد گردد.
برای این حیاط، سقف متحرک در نظر گرفته شد تا امکان استفاده در فصول مختلف سال فراهم باشد. تراس طبقه دوم نیز با تقویت سازه و گسترش به سمت حیاط سبز طبقه اول تبدیل به حیاطی با پوشش سبز دور تا دور گردید. گسترش سازه تراس منجر به ایجاد راهرویی سبز در طبقه اول شد.
حیاط شیبدار قبلی در دو سطح صاف با اختلاف ارتفاع مسطح گردیده است که یک سطح شامل استخر در امتداد طبقه همکف با نرده شیشه ای جهت حفاظت کودکان و سطح دیگر حیاطی سبز جهت بازی کودکان است.
راه پله های دکوراتیو
از دیگر موضوعات پروژه راه پله ورودی آن یعنی تنها المان عمودی جهت دسترسی به سایر طبقات بود. به دلیل سازه ای امکان احداث آسانسور وجود نداشته است و می بایست پله به فضایی امن منتقل و به المانی دکوراتیو تبدیل شود که هم عملکرد و هم زیبایی را توامان داشته باشد.
از این رو ارتفاع پله ها اصلاح گردیده و نرده های فلزی پله حذف و به جای آن دیواره بنایی به ارتفاع ۱۱۰ سانتی متر با فرم های منحنی در گوشه ها قرار گرفته است. با ایجاد نور هوشمند در جداره داخلی این دیواره ها، پله را به عنصری امن در ساعات مختلف شبانه روز تبدیل کرده اند.
