خانه سبز | مهدی پناهی
موقعیت: ایران، تهران
معمار: مهدی پناهی
تیم طراحی: رسول بخشی
گرافیست: زهره بختیاری
اسکلت: مهندس سبزی
مساحت: ۳۱۵۰ مترمربع
عکس: مهدی پناهی
سال: ۱۳۹۶
در گذشته زندگی انسان ها در کنار طبیعت بوده، اما امروزه با توجه به تعریف فضای معماری برای زندگی در سطح بالای زمین، این رابطه کم کم از بین رفته است. همچنین در ۴۰ سال اخیر، فضای سبز مناظر شهری در شمال تهران به تدریج به دلیل ساخت و سازهای پی در پی از دست رفته است. ایده اصلی در این پروژه از طریق تلاش برای یافتن یک رویکرد در جهت تقویت رابطه آن با طبیعت به طور فیزیکی و بصری شکل گرفت.
در روند طراحی پروژه در هر جایی که امکان ایجاد یک فضای سبز وجود داشت، با توجه به محدودیت ها و معیارها جزئیات مناسب طراحی شدند. به طور کلی به جز فضای زندگی و مسیرهای تردد، تمامی سطوح برای به حداکثر رساندن فضای سبز در قالب باکس های بزرگ و کوچک گل طراحی شدند.
مهم ترین این بخش ها حیاط، روف گاردن و حیاط نیم طبقه در در پارکینگ همکف می باشند. همراه با کانسپت اصلی در پروژه، ایده طراحی نما به منظور گسترش سطح نمای ساختمان در امتداد دو موضوع مهم شکل گرفت: یک چشم انداز ساختمان و دیگری ایجاد منطقه ای مناسب برای رشد فضای سبز. این نمای باز به منظور افزایش فضای سبز به تدریج تا بازترین قسمت نما، از یک طرف با فاصله گرفتن پوسته نازک کاری از بدنه اصلی ساختمان و از طرف دیگر از طریق گسترده ساختن و فاصله گرفتن تدریجی پوسته انتهایی نما و همچنین چرخش تدریجی عناصر شکل دهنده نما جهت به حداقل رساندن سطح پوشش طراحی شد.
جزئیات نما و ترکیب آن با گیاهان در هر دو طرف پوسته حس مشابهی ایجاد می کند. این جزئیات تلاشی برای نزدیک تر کردن حس درون و بیرون است. طراحان به منظور اجرای این جزئیات، آجر را به دلیل مدولار بودن و امکان تراز شدن آن و همچنین داشتن حس اقتدار و آشنا بودنش به عنوان ماده اصلی انتخاب کردند.
حیاط نیم طبقه تأثیر ایده اصلی:
به دلیل شیب تند خیابان، حدود ۵ متر فاصله میان طبقه همکف با طبقه اول بود، این در حالی است که ارتفاع مورد نیاز برای پارکینگ ۲٫۴ متربود. بنابراین طراحان این نیم طبقه را برای افزایش فضای سبز ایجاد کردند. دسترسی به این فضا به طور انحصاری از طریق یک پل به لابی فراهم شده است. سرانجام، در سراسر پروژه، در هر جایی که امکان داشت، برای افزایش فضای سبز و تنوع گیاهی، باکس های گل طراحی شدند. همچنین طراحان از سیستم آبرسانی هوشمند برای مواقعی که ساکنین حضور ندارند، استفاده کرده اند.