نوع مقاله : مقالۀ پژوهشی
نویسندگان
- سارا فرحمند درو 1
- حجت امانی 2
1 پژوهشگر دکتری پژوهش هنر، دانشگاه هنر، ایران.
2 دکتری تاریخ تحلیلی و تطبیقی هنر اسلامی، دانشگاه تهران، ایران.
باغ نظر (ماهنامه)
دوره 18، شماره 103
دی 1400
صفحه 88-75
بیان مسئله: از اواخر امپراتوری عثمانی روند مدرنسازی در کلیة زمینههای اجتماعی، اقتصادی، نظامی و هنری در ترکیه آغاز شد و در دوران جمهوری تبلیغات وسیعی جهت تشویق هنرمندان ترک به استفاده از دستاوردهای هنر غرب به راه افتاد. این مسئله سبب شد هنرهای سنتی از جمله نگارگری عثمانی به حاشیه رود. با این وجود در دهههای اخیر شاهد گرایش دوبارة بسیاری از هنرمندان ترک به نگارگری بودهایم که به نظر میرسد زبانی نو دارد و با اهداف متفاوتی از دوران گذشته شکل گرفته است.
هدف پژوهش: بررسی تأثیرپذیری هنر معاصر ترکیه از شاخصههای نگارگری سنتی عثمانی.
روش پژوهش: شیوة تاریخی-تحلیلی با رجوع به اسناد تاریخی و مطالعة آثار هنرمندان شاخص در زمینة استفاده از عناصر نگارگری عثمانی.
نتیجهگیری: گرایش به هنرهای سنتی که با ایجاد جنبشهای ملیگرایی، خواست اجتماعی و تشویق نهادهای هنری آغاز شد، موجب شد تا هنرمندان بسیاری در پی احیای فرهنگ ملی و دستیابی به هویت و نیز با فرض دستیافتن به زبانی نو جهت بیان مسائل روز، رویکردی دوباره به هنر نگارگری داشته باشند. مقایسه این آثار از لحاظ محتوا و ساختار با آثار گذشته نشان داد که برخلاف نگارگری سنتی که در خدمت بیان رویدادهای درباری و تصویرسازی متون ادبی و تاریخی بود، آثار معاصر بهرغم تأثیرپذیری از ساختار و مؤلفههای تصویری گذشته، بیشتر در پی بیان موضوعات سیاسی، اجتماعی و روزمره برآمده است. علاوه بر این، شاخصههای نگارگری در دوران معاصر بر رسانههای جدید دیگری چون چیدمان، انیمیشن، فیلم و … نیز تأثیر گذاشته است.
Renovation of “Traditional Turkish Painting Art” in a New Way in Contemporary Turkey (from 1900 onward )
نویسندگان [English]
- ُSara Farahmand Drav 1
- Hojjat Amani 2
Problem Statement: From the end of the Ottoman Empire, the process of modernization in the social, economic, military, and artistic fields began in Turkey, and during the Republic, there was widespread propaganda to encourage Turkish artists to use the achievements of Western art. This led to the marginalization of traditional arts, including Ottoman painting. In recent decades, however, we have seen the re-approach of many Turkish artists in Ottoman painting, which seems to have a new language and has been formed for different purposes from the past.
Research Objectives: This study attempt to examine the influence of Turkish contemporary art on the characteristics of Ottoman traditional painting.
Research Method: In this article, a historical-analytical study on traditional Turkish painting was made, with reference to historical documents and study of works of prominent artists in the field of using Ottoman painting elements.
Conclusion: The tendency towards traditional arts, which began with the creation of nationalist movements, social will, and the encouragement of artistic institutions, caused many artists to take a new approach to traditional painting to revive national culture, achieve identity, and access a new language to express social and political issues. Comparison of these works in terms of content and structure with previous works showed that unlike traditional painting, which served to express court events and illustrate literary and historical texts, contemporary works, despite being influenced by the structure and visual components of the past, are more concerned with expressing political, social and everyday issues. In addition, the characteristics of contemporary painting have influenced other new media such as installation, animation, film, etc.
باززایی نگارگری با زبان نو در ترکیۀ دوران معاصر (از 1900 تا کنون) اصل مقاله 2.25 MB
صاحب امتیاز: پژوهشکده هنر، معماری و شهرسازی نظر
مدیر مسئول: دکتر سید امیر منصوری
سردبیر: دکتر احمد پوراحمد
دوره انتشار: ماهنامه
شاپا چاپی: 1735-9635
شاپا الکترونیکی: 2251-7197