مجموعه فرهنگی و سینمایی شمیران | گروه معماری اشعری و همکاران
موقعیت: ایران، تهران
معمار: امیرحسین اشعری
تیم طراحی: زهرا جعفری، الناز امینیخانیمنی، احسان شبانی، زهرا رحیمی
مساحت: ۱۸۰۰ مترمربع
بهرهبردار: محسن خباز
اجرا: پژمان زمانی فر
طراحی تاسیسات: شرکت طرح و تجهیز سامان مهر (شهراد فریفته)
گرافیست: زهرا جعفری
سه بعدی: مصطفی یکترزاده، احسان شبانی
هماهنگ کننده: اسما سیرجانی اصل
عکس: حمید یزدان پناه
سال: ۱۳۹۸
همانطور که می دانید در سال های اخیر مجموعه سالن های سینمای کوچک جایگزین سالن های سینمای بزرگ شده اند.
در برخی از موارد کاربری عمومی دیگری چون مراکز تفریحی و تجاری به طور همزمان در کنار این مجموعه ها ساخته میشوند. این امر فرصتی مناسبی ایجاد می کند تا سینماها بتوانند به عنوان فضای فرهنگی، برای افزایش تعامل شهروندان نقشی اساسی ایفا کنند. این پروژه در منطقه ی شمیرانات تهران واقع شده است. یکی از مزایای پروژه وجود باغات شمیرانات می باشد که امان بهره مندی از این چشم انداز را در طبقات مختلف فراهم می سازد.
در طراحی اولیه، طبقه ی چهارم برای کاربری تجاری در نظر گرفته شده بود و زیر ساختهای مرتبط با سالن سینما مانند ارتفاع کف تا سقف، فاصله میان ستون ها، تاسیسات و… لحاظ نشده بود. از این رو طراحان جهت جبران کمبود فضا با وجود محدودیت های ارتفاعی موجود می بایست بسیاری از قسمت ها را در دو سطح حل کنند. به عنوان مثال زیر سکوهای سینماها، بالای فضای اداری و سرویس بهداشتی به عنوان فضای کمکی مورد استفاده قرار گرفت.
هدف اصلی طراحان در این پروژه ایجاد یک نقطه ی عطف به عنوان حلقه ی واسط سایر طبقات و خلق فضایی متفاوت از آن ها بود. بدین گونه شهروندانی در سایر طبقات در حال تردد می باشند، در برخورد با این طبقه با فضای مکثی مواجه شوند تا مدت زمانی را درنگ کنند. بنابراین طراحان سعی کردند تا حد ممکن عناصر طبیعی موجود در طبیعت اطراف را وارد فضای داخلی نمایند. از این رو طراحان متریال های طبیعی مانند گیاهان طبیعی و چوب را جایگزین مصالح سخت کردند. علاوه براین در این پروژه طراحان قصد داشتند تا یک پاتوق فرهنگی را به صورت یک چشمانداز طبیعی در مقیاس خردتر، در فضای داخلی طراحی کنند. به عبارتی بهتر است که بگوییم طراحان سعی براین داشتند تا افراد پس از حرکت در سایر طبقات، به طور یکباره در طبقه ی چهارم تجربه ی محیط طبیعی خارجی را به گونه ای داشته باشند که بتواند موجب افزایش نوعی از هیجان در فضا شود و باعث گفتمان بیشتر شهروندان گردد که ما حصل آن رشد و ارتقای سطح فرهنگی خواهد بود.