مجتمع مسکونی آزاد | دفتر معماری موسوی و همکاران
موقعیت: ایران، همدان
معمار: سید جلیل موسوی
تیم طراحی: سید آکام کاتورانی، سپهر عدالتی مرفه، راضیه شعاعی، فرشته بصیری، علیرضا مرادی مشکین
نقشه های فاز دو: دفتر معماری موسوی و همکاران
مساحت کل: ۲۵۰ مترمربع
مساحت زیربنا: ۱۲۲۰ مترمربع
اجرا: سید جلیل موسوی، سید آکام کاتورانی
طراحی سازه: رضا زمانی
تأسیسات مکانیک: محمد محجوبیان
ناظر: سید جلیل موسوی
عکس: پرهام تقی اف
مشاور: غلامرضا طلیسچی
گرافیک: سپهر عدالتی مرفه
جوایز: فینالیست جایزه ی بزرگ معمار در بخش آپارتمانی ۱۳۹۵
این مجتمع مسکونی در استان همدان بر سطح زمینی به متراژ ۲۵۰ قرار دارد. مطالعه و بررسی وضعیت کنونی آپارتمان ها در شهر همدان نشانی از ویژگی های موجود و مهم در سازماندهی آن ها می باشد: تفکیک فضاهای عمومی از فضاهای خصوصی.
این ویژگی و مشخصه در طراحی و معماری پروژه ی مجتمع مسکونی آزاد به طور کامل عینیت یافته است. بخش های ثابت و خدمات در میانه و سایر فضاهای اصلی عمومی و خصوصی در دو طرف مجتمع جای گذاری شده اند. تغییرات موجود در وضعیت ارتباطی فضاهای بیرونی و درونی در جداره واحد ها به واسطه ی اعمال تغییرات در بازشوها امکان پذیر می باشد. ایجاد چنین تغییراتی در راستای دستیابی به کیفیت های متفاوت در فضاهای داخلی واحدها با در نظر گرفتن محیط پیرامون مجتمع انجام شده است.
سالن نشیمن با بهره گیری از نور جنوب دارای بیشترین بازشو، آشپزخانه در جهت شرق دارای بازشوهای منفصل و یکنواخت و خواب ها که نور غرب را در زاویه دریافت می کنند، به واسطه ی قطعات چوبی باز و بسته شونده، میزان ورود نور به فضای داخلی را کنترل می کنند. با توجه به فضای سبز مقابل مجتمع، گوشه ی جنوب شرقی دارای بیش ترین گشایش در بخش جداره می باشد.
ایجاد تغییر در محل قرارگیری تراس ها و بازشوها در طبقات مختلف موجب شد تا تنوع فضایی و تعریف متفاوتی از ارتباط بین فضای درون و برون ایجاد شود. همچنین فضای مناسبی را با درجات متفاوت محصوریت جهت فعالیت های زیستی کاربران فراهم می آورد.
ایجاد پنجره های افقی کوچک، امکان دید افراد را به فضای سبز و آسمان در دو وضعیت ایستاده و نشسته فراهم می سازد و با تغییر در افق دید و نمایش زمین و آسمان در هر افق بصری، حسی بینابین را به مخاطبان منتقل می سازد. محوطه ی منبع آب شهری مقابل مجتمع که دارای نرده های عمودی و فضای سبز می باشد، عنصری هویت بخش در بافت قدیمی خیابان آزاد بوده که الهام بخش جداره ی نیمه شفاف طبقه همکف در این ساختمان شده و همچنین اتصال بنا به زمین را شکل داده است. این امر با با حفظ تداوم دید به فضای داخلی و ریتم عمودی خود، منجر به برقراری دیالوگی هماهنگ با نرده های محوطه ی قدیمی منبع آب شده است.