ساختمان مسکونی گوشه ، دفتر معماری آردیسا
موقعیت: ایران، تهران
معمار مسئول: رضا عبادی
تیم طراحی: نسرین امیدی، علی رحمانی، مرتضی عبادی، فاطمه زرینه و غزل جعفری
طراحی داخلی: مرتضی عبادی
مجری: امیر آتش پوش
کارفرما: امیر آتش پوش، فرشاد قورچیان
نوع سازه: بتنی
نوع تاسیسات: داکت اسپیلت
مساحت زمین: 376 مترمربع
مساحت زیربنا: 1580 مترمربع
عکس: آیدین شاهی، دفتر معماری آردیسا
اتمام پروژه: 1400
زمین پروژه در انتهای یک کوچه‌ی بن‌بست قرار دارد که زمین تودلی یا به اصطلاح پشت قواره می‌باشد. کوچه‌ای که در آن سر خود به میدانی سرسبز (میدان 51 نارمک) منتهی می‌شود.
این گونه زمین‌ها به واسطه‌ی بَرِ کم و قرارگیری در پشت زمین‌های دیگر معمولا ارزش کمتری نسبت به همسایگان خود دارند، از طرفی برنامه‌ی فیزیکی پروژه چهار واحد 240 متری بود که به خواست کارفرما برای این پروژه تعریف شد، واحد مسکونی چهارخوابه با مساحت عنوان شده، واحد بزرگی نسبت به متوسط متراژ منطقه می‌باشد که معمولا مشتریان خاص خود را دارند.
یکی از عوامل تاثیر‌گذار در طراحی این ساختمان، همسایگی قدیمی در یکی از کوچه‌های این میدان بود که ساختمانی آجری دو طبقه با معماری ارزشمند از دهه‌های گذشته است که همچنین به صورت مستقیم درپروژه‌ی قبلی این دفتر که در این میدان قرار دارد نیز نقش مهمی داشت که از ابتدا مورد توجه طراح و کارفرمای این پروژه قرار گرفته بود. ترکیب ساده‌ی حجم‌های آجری و حیاطی در میانه‌ی این ساختمان… .
انتخاب آجر به عنوان پوشش نهایی تجربه‌ای بود در راستای پروژه‌ی قبلی ما در این میدان و رابطه‌ی ما با این همسایه‌ی قدیمی. شرایط قرارگیری زمین از طرفی و بزرگ بودن نسبی واحد‌ها، دوگانه‌ای بود که از ابتدای طراحی، مسئله‌ی مهمی در نظر گرفته شد. ما به دنبال راهی برای حل این تناقض بودیم، اینکه با چه راهکاری می‌توان در چنین زمینی ارزش افزوده‌ای نسبی ایجاد کرد و محدودیت‌های زمین با بَرِ کم در جداره‌ی شهری را، به ساختمانی با حضور پررنگ‌تر در انتهای کوچه‌ی بن‌بست تبدیل کرد. به این منظور در انتهای کوچه قبل از ورود به ساختمان، فضای نیمه بازی ایجاد شد که فضایی واسط بین ساختمان، کوچه و همسایه‌ها بود و هچنین با ایجاد این فضا نمایش عرض ساختمان در طبقه‌ی همکف میسر شد.
در اولین نگاه به انتهای کوچه نمایی شاخص با حفظ سادگی بصری که بیانگر حضور محترمانه‌ی این ساختمان در کنار همسایه‌ها باشد، ایجاد شد.
حذف پنجره‌ها از روی جداره‌ی غربی نما و قرارگیری آنها پشت شبکه‌ای آجری راهکاری دو منظوره برای ایجاد نمایی یونیک و شاخص و تعریف حریم فضای داخلی بود نقطه ایجاد شکاف روی این نما به تداوم نمای جانبی در سطح خود کمک شایانی کرد که در طبقه‌ی همکف به نیم قوس ورودی در انتهای کوچه ختم می‌شود. یکی دیگر از مواردی که در این پروژه تجربه شد، مسئله‌ی فضای سبز و فضا‌های جمعی در ساختمان و در مقیاس همسایگی است. به این منظور فضایی که در شمال ساختمان در طبقه‌ی همکف ایجاد گردید تعامل بین ساکنین ساختمان و همسایه‌ها را فراهم می‌سازد، در بام ساختمان همچنین دو آلاچیق به همراه فضای سبز، محلی برای معاشرت ساکنین ساختمان فراهم ساخت.
