بازسازی و تعمیرات ساختمان شیمی گیاه | گروه معماری اشعری
موقعیت: ایران، شیراز
معمار: امیرحسین اشعری
تیم طراحی: زهرا جعفری، الناز امینی خانیمنی، احسان شبانی، زهرا رحیمی، احسان سرشناس
متراژ: ۲۰۰۰ مترمربع
مهندس سازه: گروه ساختمانی تچرا
مهندس مکانیک: گروه ساختمانی تچرا
لنداسکیپ: احسان شبانی، زهرا رحیمی
تیم اجرایی: گروه ساختمانی تچرا
ناظر: امیرحسین اشعری
گرافیک: زهرا جعفری، سارا ناظمی، افشین اشعری
رندر: امیر ایراندوست حقیقی، مصطفی یکتارزاده امینی خانیمنی
مدیر پروژه: یاسمن سیرجانی
پروژه ی مسکونی شیمی گیاه ساختمانی مسکونی بود که سال ها کسی ساکن آن نبود. در ابتدا، مالک جدید تصمیم داشت تا تغییراتی جزئی در جهت بهبود نمای ساختمان انجام دهد، اما طی جلساتی که میان وی و طراحان صورت گرفت، طراحان توانستند مالک را بر بازسازی فضاهای داخلی و نمای بیرونی ساختمان متقاعد سازند. دسترسی شمالی و جنوبی ساختمان کاملا متفاوت از یکدیگر بود. با در نظر گرفتن تنوع عوامل موثر بر نما و همچنین ناسازگاری های موجود در هر دو نما، هر وجه می بایست دارای یک طراحی منحصربه فرد اما سازگاری باشد. با صرف نظر از تمامی تفاوت های موجود، برخی از عناصر خاص، متریال و رنگ های منحصر به فرد در هر دو وجه نما به منظور ایجاد یک هویت واحد برای کل ساختمان به کار رفت.
نمای شمالی
نمای اولیه ی شمالی یک نمای فرو رفته ای بود. عرض کوچه ای که ساختمان در آن قرار گرفته بود باریک بوده و به همین دلیل ساختمان از ورودی کوچه قابل مشاهده نبود. بازشوها در هر دو طرف جهت پر کردن جای خالی نمای و به علاوه ایجاد یکپارچگی طراحی شده اند. وجوه مختلف پنجره ها منجر به نمایش چشم اندازهای مختلف شهری می شوند. علاوه براین، باکس های مورب یک نمای سه بعدی ایجاد می کنند، به اندازه ای که یک تعامل بصری میان شهروندان و ساختمان ایجاد می کند. چرخش فرم ها میزان نور خورشید را در ضلع شمال شرقی کنترل می کند.
نمای جنوبی
برخلاف ضلع شمالی، کوچه جنوبی عریض تر است تا چشم انداز وسیع تری را ارائه دهد. یک شبکه ی فلزی جهت نصب تعداد زیادی از بازشو های مشبک متحرک و گیاهان، طراحی شده است. این عناصر علاوه بر این که میزان ورود نور خورشید را در شلع جنوبی کنترل می کنند، دید به فضای داخلی را نیز محدود می سازند. وجود پنجره های تاشو امکانات مختلفی را برای استفاده از نور طبیعی فراهم می آورد.
تیم طراحی سعی کردند حیاطی منحصر به فردی را ایجاد کنند که به فضایی تعاملی برای سنین مختلف تبدیل شود. سنگ های به کار رفته در نما تا کف حیاط و پیاده رو خارج از حیاط ادامه می یابد. طراحان به منظور ایجاد ارتباط نزدیک میان فضای داخلی و بیرونی ساختمان، ورودی شفافی را طراحی کردند.