رستوران داژیار ، دفتر معماری هرم
موقعیت: ایران، استان کردستان، شهرستان بانه، بلوار ورزش
معماران: مرتضی مقدم، سامان بابایی، هیوا ابنعباس
تیم طراحی: بهاره شیسی، مرضیه گلشاهی، الهه آذرخش، مهسا گرجی
طراحی و معماری داخلی: دفتر معماری هرم
کارفرما: مسعود علیمحمدی
مجری: هیوا ابنعباس
مساحت زمین: 230 مترمربع
مساحت زیربنا: 700 مترمربع
عکس: ابراهیم علیپور
اتمام پروژه: 1399
رستوران داژیار در شهر بانه، کردستان و در زمینی مستطیلشکل به ابعاد هفت در چهل و دو متر قرار دارد و خواستهی کارفرما، طراحی رستورانی سه طبقه شامل دو طبقه روی زمین و یک طبقه در زیرِ زمین بود. از چالشهای این پروژه، فرم بسیار کشیدهی زمین بود، در کنار این موضوع، کانسپت اولیهی رستوران به صورت جنگلی در نظر گرفته شد که فضاهای رستورانی در آن شکل گرفته است.
برای پاسخ به مسئلهی اول (فرم بسیار کشیدهی زمین)، ایدهی ایجاد فضاهای مثبت (پر) و منفی (خالی) در نظر گرفته شد به این صورت که پروژه از ضلع چهل و دو متری به سه قسمت تقسیم شد و هر کدام از این قسمتها به صورت یک باکس در نظر گرفته شد که فضاهای مثبت (پر) پروژه را تشکیل میداد و بین این باکسها، وُیدهایی به عنوان فضاهای منفی (خالی) قرار گرفت که اتصال بصری بین سه طبقه توسط این وُیدها صورت میگرفت. این دو وُید از طبقهی زیرزمین شروع و برای ایجاد پیوستگی فضایی بین سه طبقه، تا طبقهی آخر پیش میروند و به صورت اسکایلایت از روفگاردن، نور میگیرند.
برای پاسخ به مسئلهی دوم (ایجاد فضای جنگلمانند)، دیوارههایی که قسمت وُید را شکل میدادند به صورت دیوار سبز در نظر گرفته شد، دیوارههای سبز نیز برای ایجاد پیوستگی، مانند وُیدها از طبقهی زیرزمین شروع میشوند و تا طبقهی دوم و روفگاردن ادامه پیدا میکنند.
پاسخ به دو مسئلهی موجود، علاوه بر پلان در نمای ساختمان نیز مد نظر قرار گرفت به این صورت که محل قرارگیری وُیدها در نمای ساختمان به صورت خالی و شیشهای و محل قرارگیری باکسها به صورت پر و با متریال چوب در نظر گرفته شد که این باکسهای چوبی در طبقهی اول به صورت کنسولهایی بیرونزده از نما در نظر گرفته شد.
در نهایت، پروژهای حاصل شد که توانست به این دو مسئلهی مهم پاسخ دهد؛ پاسخ به مسئلهی اول از طریق تقسیمبندی فضا به فضاهای کوچکتر و خرد کردن کشیدگی طول فرم مستطیلی زمین و مسئلهی دوم از طریق دیوار سبز صورت گرفت و در نهایت، تنوع فضایی در داخل، نما و حجم ساختمان ایجاد شد.
مسئلهی دیگری که وجود داشت، انتخاب مصالح برای پروژه بود که بر اساس کانسپت اولیهی در نظر گرفته شده برای پروژهی داژیار (ایدهی جنگل) در کل پروژه از متریال چوب استفاده شد، برای جدا بودن باکسها از هم، جهتگیری چوبها و باکسها به صورت متفاوت و عمود بر هم در نظر گرفته شد به صورتیکه انگار باکسها روی هم لغزیدهاند.
با توجه به عملکرد بنا برای روفگاردن از سازههای کشسان و پردهای استفاده شد که سقف در عین واحد هم بتواند باز و هم بسته باشد.