خانه شماره ۷ | دفتر معماری آینه
موقعیت: ایران ، اصفهان ، نجف آباد
معماران: علی دهقانی، علی سلطانی، عاطفه کرباسی
مساحت زمین: ۶۰۰ مترمربع
مساحت زیربنا: ۵۵۲ مترمربع
سال:۱۳۸۹-۱۳۹۱
نوع: مسکونی
کارفرما: مهدی صالحی، الهه ابراهیم
عکس: فرشید نصرآبادی
زمين خانه شماره هفت در محل باغ‌هایی قرار دارد كه يكي پس از ديگري در حال نابودي و قرباني گسترش شهرند. آخرين و تنها باغ باقيماندة آن حوالي كه مالك آن اصرار بر نگهدار‌ی اش دارد، با درختان بلند و تنومند توت، درست در مقابل زمين پروژة ما است. خانه در احترام به باغ و در مقابل سركشي درختان توت، در بدنة شمالي عقب نشسته و شكافي عميق را در حجم به نمايش مي‌گذارد. این شكاف با پلكاني نمادين تا حياط طبقة دوم پيش مي‌رود و از آنجا به حياط همكف سرازير می‌شود. حياط همكف باغچه‌هايي كشيده در امتداد شكاف دارد. در ديوار جنوبي حياط صفحاتي سبز رنگ چون پنجره‌هايي رو به باغ و باغ‌هاي ناپيداي بعدي ــ كه امروز ديگر نيست ــ امتداد باغ‌هاي روزگاران قبل را در خاطر ابدي مي كند. شكاف حجمْ فضاي داخل را به دو قسمت جداگانة عملكردي تقسيم مي‌كند در هر دو طبقه فضاهاي خصوصي در بخش شرقي و فضاهاي عمومي در بخش غربي.
خانواده ساكن خانه چهار نفر هستند كه طبقة همكف را براي زندگي روزانه و طبقة بالا را براي پذيرايي و اقامت ميهمانان گاه و بيگاهشان مي‌خواسته‌اند. به دليل روحية خاص خانواده، فضاهاي عمومي، در طبقة همكف و نيز بين دو طبقه، در ارتباط فراوان و سيال با همديگر است و به كمك بازي‌هاي حجمي ديدهایی وسيع به فضاهاي باز و آسمان دارد. اين خانه شايد بتواند با پيش و پس رفتگي‌ها، پلكان‌ها، بازي‌هاي سطوح افقي، حياط‌ها، باغچه‌ها و سايه روشن‌هايش، خاطره اي از گوشه و كنار خانه‌هاي پيشينمان را به ياد آورد و همنشين و همساية خوبي براي باغ سرسبز و تنهاي مقابلش باشد.
