ویلای ملیا | دفتر معماری بایا
موقعیت: ایران ، رامسر
معمار: محمدرضا خوئیفر
همکار طراح: بهنام پودی
تیم طراحی و گرافیک: فرناز سادات، مهنوش غفاری، محمد غیاثی، آرش اسعدی، نازبانو مهراسبی
مدیر پروژه: میثم شفیع
تیم اجرائی: مهراز اسدی- ماهان نورصباغی- رسول اسماعیل زاده
طراح سازه: سهیل حلاجیان- عاطفه رنجبر
ناظر پروژه: مرجان علیپور
عکس: استودیو نیمکت
مساحت زمین و زیربنا: 250-220 مترمربع
سال شروع و خاتمه اجرا: 1400- 1398
سایت ویلا ملیا در ارتفاعات شهر رامسر و منطقهی اربه کله، در بستری با پوشش گیاهی و فضای سبز انبوه واقع شده است. کشیدگی سایت در جهت شرق به غرب میباشد که با توجه به عمق کم سایت و وجود حریم عقبساز در ضلع جنوب ساختمان و نیز خانهی قدیمی در ضلع شرق، برای حفظ آسیبپذیری ساختمان تصمیم بر این شد که حریم حداقلی را در این ضلع رعایت نماییم. ایدهی اصلی طراحی ایجاد خط ارتباطی قوی بین فضای درون و بیرون ساختمان بود تا بتوان از پتانسیل بافت موجود نهایت بهره را ببرد، برای پیشبرد این هدف با در نظر گرفتن بازشوها و تراس در ضلع شمال و جنوب برای فضاهای اصلی، امکان دید همزمان شمال و جنوب و استفاده از کوران طبیعی هوا نیز فراهم شد. رنگ سفید ملیا به مانند لکهای ثابت از تابلوی متغیر طبیعت است که در فصول مختلف سال با رنگبندی مختلف طبیعت رخ نمایی میکند. چالش اصلی پروژه ورودی ساختمان بود که با توجه به عمق کم سایت و حریم عقبساز ضلع جنوب حل کردن ورودی را با چالش مواجه نمود که با اضافه کردن حجم الحاقی توانستیم فضای نیمهبازی را قبل از ورودی ساختمان جهت تقویت آن شکل دهیم. همچنین فضای ورودی با تک درخت ملیا که شاخههایش به تراس طبقهی اول نیز منتهی میشود، به خوشامدگویی ساکنین میآید.
تفکیک عرصههای ویلا بدین صورت انجام شد که وجود پلکان در مرکز ساختمان فضای داخلی را به دو بخش خصوصی و عمومی تقسیم کرده است که عرصهی خصوصی عموما در ضلع غربی و عرصهی عمومی با تمرکز بر دید به جنگل و رشته کوههای مجاور در سمت شرقی و همچنین عرصههای نیمهخصوصی در مرکز قرار گرفته است.
با توجه به شکلگیری عمده فضاهای عمومی در نیمهی جنوبی، میتوان در طول روز از نور و گرمای مطبوع خورشید بهرهمند شد و همچنین بازشوها قابی بیپایان از کوهها و درختان مجاور پروژه ایجاد کردند، با توجه به کوچک بودن حیاط، بام ساختمان را به صورت مسطح در نظر گرفتیم که با توجه به باز بودن اطراف آن بهترین دید را برای استفاده از فضای جمعی و دنج در شمال و جنوب دارا است.