ساختمان آماج درمان | کوروش رفیعی
موقعیت: ایران، تهران ، پارک فناوری پردیس
معمار: کوروش رفیعی
کارفرما: فرشاد آقازاده
عکس : نرگس ضیاءالملکی
سال : 1388
کاربری : بهداشتی – درمانی
مساحت پروژه : 450 مترمربع
کلینیک آماج درمان پروژه یک اتاق جراحی کالیبراسیون با مساحت ۴۵۰ مترمربع در زمینی ۵۰۰ مترمربعی است که در پارک فناوری پردیس – ۲۰ کیلومتری شمال شرق تهران – واقع شده است. در این پروژه به عواملی مانند ماهیت، عملکرد و مکان توجه ویژه ای شده و کوروش رفیعی در طراحی این ساختمان از طبیعت الگوبرداری کرده است، به اعتقاد وی، هر ساختمان یک شی طبیعی است.
او در طراحی این ساختمان از مصالح طبیعی مانند سنگ و درخت الهام گرفته است، تفکری که امروزه گروهی از معماران اعتقاد زیادی به آن ندارند. به گفته رفیعی در حال حاضر بسیاری از ساختمان های رایج و عادی در شهرهای ایران، هیچ رابطه ای با طبیعت ندارند و این مشکل بسیار بزرگی است. زمین پروژه در مرکز بخش پزشکی شهر (پارک فناوری پردیس) واقع شده است. دسترسی به طبقه اول و طبقه همکف توسط یک سطح شیب دار طولانی صورت می گیرد. در این ساختمان، آزمایشگاه در مکانی اختصاصی و امن و با قابلیت نورگیری بالا طراحی شده است.
طراحی کلی ساختمان:
در اجرای این پروژه از مصالح بومی و پیش ساخته در فرم واحد و یکپارچه استفاده شده است. توزیع فضاهای این مرکز درمانی از خارج ساختمان قابل مشاهده است و فضاها طوری طراحی شده اند که کمترین استرس و بیشترین آرامش را به مراجعه کننده با توجه به شرایط روحی غالب بر اکثریت مراجعه کنندگان، منتقل می کند. در نهایت این ساختمان طوری طراحی شده است که علاوه بر ایجاد فضایی پویا و پرانرژی، کاملا هماهنگ با متن است و رابطه ای مناسب با عملکرد آن دارد.
عملکرد:
ساختمان یک اتاق جراحی کالیبراسیون به همراه دفتر آن است و سایت آن در مرکز بخش پزشکی شهر واقع شده. طبقه همکف برای آزمایشگاه ، انبار و پارکینگ و طبقه اول برای تمام فضاهای اداری در نظرگرفته شده است. دسترسی به طبقه همکف و اول از طریق یک سراشیبی طولانی از هم جدا شده و آزمایشگاه به دلیل امنیت و کاربری آن دارای یک ورودی اختصاصی است .
حرکت و فضا:
به نظر من درک بهتر فضا زمانی صورت می گیرد که یا کاربر در حال حرکت باشد یا طرح دارای یک فضای پویا باشد.ساختمان توسط یک سطح به اصطلاح شیبدار تحت تأثیر قرار گرفته که شکلی زیگ زاگ دارد و احساسی از سفر پایدار را در فرم خود تکرار می کند.نتیجه کار یک فرم پویا با فضاهای داخلی در هماهنگی با عملکرد ساختمان شد.
تکنیک:
از آنجا که تکنیک های ساختمان و تکنولوژی پیشرفته در این منطقه به کار گرفته نشده، تصمیم من، استفاده از روش های پیش ساختۀ ساخت و ساز در بسیاری از بخش های ساختمان به خصوص ساختار بود. نتیجه کار، کنار هم قرار دادن برخی جنبه های اصلی طراحی و رسیدن به یک پروژه پویا و پرانرژی و هارمونیک با بافت خود بود که یک رابطه مناسب نیز با کاربری خود دارد.