خانه ای برای دو نسل | دفتر معماری فَضای فرا تُهی

این پروژه شامل بازسازی و تغییر دکوراسیون داخلی یک آپارتمان برای دو نسل می باشد که توسط دفتر معماری فَضای فرا تُهی انجام شده است. آن چه طراحان در بازسازی این پروژه در پی دستیابی بدان بودند، این موضوع بود که آدم هایی از دو نسل با دیدگاه و نیازهای متفاوت و تا حدودی دور، در یک خانه زندگی کنند که به طور همزمان، تمامی اعضا به خانه حس تعلق داشته باشند و حس خوب میان خودشان و خانه برقرار باشد.
فرزند خانواده (مهراد)، جوانی است به روز با دیدگاهی مدرن که پویایی را در سادگی می بیند. در مقابل این نگرش پدر و مادر وی قرار می گیرند که در جستجوی آرامش می باشند و حس آرامش را در عناصر و جزئیاتی می یابند که حال و هوای گذشته را دارد. به عبارتی آنان خانه را گرم و پر جزییات می بینند، اما فرزند خانواده (مهراد) ساده و کاربردی.

فضای موجود آپارتمانی با متراژ حدود ۳۳۰ متر بود که توسط یکی از معماران بنام اصطلاحا نما رومی طراحی شده بود. فضایی که پر بود از جزئیات اضافی و پرتی ها هم در فرم و پلان. وجود اختلاف سطح های بی مفهوم، فرم های دایره، مربع، کنج های بی استفاده و حتی و حتی ستون های کاذب! به اندازه ای که حذف این همه اضافات، به تنهایی به فرآیندی نفس گیر و چندین مرتبه بازنگری در طراحی تبدیل شد.

تنها عناصر مهم و غیر قابل تغییری که باقی ماند، ستون میان سالن، اختلاف سطح های ورودی و بخشی از آشپزخانه و سرویس های بهداشتی بود که بخاطر عبور داکت ها امکان جابجایشان وجود نداشت.

ایده ی اصلی پروژه از جایی آغاز شد که طراحان ستون وسط و اختلاف سطح را طوری تغییر دادند که همچون یک جعبه در گوشه ای از کالبدی سفید قرار گرفته و آشپزخانه و فضای ناهارخوری در مجاورت تراس را در خود جای داده است. به عبارتی جعبه ای سفید شد که درونش ترکیبی شد از ناهارخوری با رنگ طوسی و آشپزخانه ای چوبی که برای مادر خانواده تداعی حسی خوب شد. طراح لاندری را به گونه ای در پشت آشپزخانه جانمایی کرد که بر جعبه تاکید بیشتری می کرد.

مطبخ در واقع امتداد آشپزخانه است که به گوشه ای از تراس کشیده شده با جداره ی شیشه ای که هم دید و‌ نور خوبی دارد و‌ هم با تراس کار می کند. کانتر و سقف نورانی بالایش نیز همچون بخش برش خورده ای از کالبد سفید فضا می باشد.
تیم طراحی با همین رویکرد به سراغ ورودی اصلی رفتند. پله، سقف و لبه ها را طور سازماندهی کردند که گویی از درون کالبدی سفید رنگ کاویده شده است. درون این یکی هم با طوسی رنگ آمیزی شد اما به گونه ای متفاوت و در ترکیب با آجر. آجری که پدر خانواده بسیار دوست می داشت و حس و حال گذشته ای است که به دنبالش بود، آجر دستی، راف و چینش سنتی. طراحان شومینه را هم درون همین مجموعه قرار داده و با نیمکتی کوچک در کنار شعله ی آتش و گیاهانی که ردیف شده اند.