خانه اتفاق | مهیار جمشیدی

“اتفاق”
نام پروژه به این دلیل اتفاق انتخاب شده که در سراسر فضاهای این خانه در پی خلق اتفاقی جدید و خاص بودیم .پروژه زمانی که به دفتر ما معرفی شد یک واحد آپارتمان معمولی تقریبا نوساز با مساحت 135 متر مربع واقع در عظیمیه کرج بود. واحد همه چیز داشت و آماده اسکان زوج جوان بود، اما خانه نبود . نه تنها خانه نبود بلکه هیچ اتفاق خاصی در آن جریان نداشت .انگار که می خواست میزبان زندگی های روزمره امروز آپارتمانی باشد. در اولین جلسه با کارفرما تعریفی متفاوت از ایشان برای تعریف پروژه شنیدیم . “می خواهیم خانه ما قصه ای داشته باشد”. این برایمان از هر چیز مهم تر است که اتفاقی در آن رخ دهد.
پروژه “خانه اتفاق “ از این دیالوگ آغاز شد.
خانه دارای دو خواب عادی و یک خواب مستر بود. فضای سالن تقریبا در هندسه ای ناگونیا در میان اتاق ها و آشپزخانه بود.سرویس اصلی حمام در مرکز خانه قرار گرفته بود و عنصر تعریف فضایی مابین اتاق ها بود . از ابتدا فضای واحد را خالی تصور کردیم تا آن را از نو ترسیم کنیم. آشپزخانه جا‌نمایی خوبی داشت اما تنها یک پنجره مثلثی به سمت ساختمان همسایه داشت و یک دیوار صلب این فضا را از تماشای منظره زیبای کوه انتهای خیابان محروم می کرد. جداره ای که حدفاصل آشپزخانه و تراس کوچک خانه بود.همان تراس هایی که صرفا هستند تا باشند فضای آن ها نهایتا جانمایی سیستم گرمایش دیواری و محلی برای نگه‌داری پیاز و سیب زمینی است! اما این برای ما کافی نبود . قرار بود این تراس اتفاقی را رقم بزند . ابعاد اتاق خواب اصلی مناسب بود اما جداره قابل استفاده نداشت و خانه را از داشتن هال خصوصی محروم کرده بود . برنامه ما این طور تعریف شد : نگه داشتن آشپزخانه با تغییر در فضا عملکردی ، حذف هر دو خواب شرقی ، حذف حمام و ایجاد سالن خصوصی بزرگ . این سالن از پنجره ای بزرگ که قبلا در خواب اصلی خانه بود بهره می برد اما این سلسه مراتب تنها استاندارد های حداقلی را برایمان فراهم می کرد. جهت خلق اتفاق خانه تصمیم به خلق مکعبی جسورانه و سبز رنگ کردیم . از آنجایی که یکی از اتفاقات اصلی خانه این مکعب بود نمی توانست صرفا یک کار را برای ما انجام دهد . هدف این بود که این مکعب هر زمان فضایی قابل الحاق به سالن خصوصی در هنگام مهمانی ها ، فضای ناهارخوری و نشیمن صمیمی تری روی زمین باشد . پس در طراحی جزییات آن سعی در انعطاف پذیری شد . یک میز ناهارخوری می خواستیم برای سرو غذا اما حضور همیشگی آن امکان انعطاف فضا را می گرفت پس به نحوی این اوبژه طراحی و اجرا شد تا در زمانی که به آن نیازی نبود صحنه را ترک کند وبه هنگام لزوم استفاده یک میز نهار خوری عملکردی باشد این اتفاق از طریق یک موتور بالابر هیدرولیک و یک شاستی صنعتی محقق گشت . برای عملکرد های دیگر آن سیستم گرمایش از کف برایش در نظر گرفتیم تا نشستن برروی زمین را دلچسب تر کند. شومینه عنصری مکمل برای فضا بود که با هم نشینی خود کنار Window Seat مجموعه مکعب را کامل می کرد . جهت کاربری های متنوع میز در هر ترازی قابل تنظیم بود تا میز ناهارخوری ، میز بار و یا حتی فضای استقرار کیک تولد یا دی جی باشد .جهت حفط خلوص این مکعب تمامی عناصر آن یک جنس و رنگ پیدا کردند تا کنار تمامی کاربرد خود هم چون مجسمه ای جسورانه در کنار خانه باشد.

در این پروژه سعی بر آن بود تا تعامل حداکثر آشپزخانه با فضاهای خانه ، تراس و منظره شمالی پروژه را ایجاد کنیم. جداره صلب تراس برای بزرگ تر کردن فضا به سمت داخل خانه جا به جا شد و در آن پنجره ای بزرگ ایجاد شد تا هم بهره کافی را از منظره را ببریم و هم ارتباط آشپزخانه با تراس حفظ شود و هم زمان فضای داخل تراس قابل استفاده گردد . تمامی عملکردهای آشپزخانه جابه جا شد تا فضای کاری جدید و موازی ایجاد کند. پنجره و هندسه مثلثی انتهای آشپزخانه امکان ایجاد فضایی دنج (Cozy) را برای حضور در آشپزخانه ایجاد کرد. کنجی برای هم نشینی با فردی که در آشپزخانه مشغول کار است ، پستویی جهت مطالعه یا خوردن فنجانی قهوه.
تراس نیز رویکردی تازه پیدا کرد . جداره روبرویی فضای سالن با گلدانی یکسره پر شد ، پکیج در یک کاور فلزی قرار گرفت و با گیاه رونده پوشیده شد تا لذت حضور در تراس و دیدن منظره کوه را با طعم فراغت تکمیل کند.
امتداد سالن جدیدمان اما به اتاقی می رسید که تنها جای خانه ما برای داشتن اتاق دوم (مود نیاز کارفرما) بود . جهت ایجاد تعامل حداکثری این فضا با سالن این اتاق با جداره ای شیشه ای و قابل الحاق به سالن ساخته شد. هم زمان این اتاق فضای کار در خانه نیز بود . در یک جداره فضای کتابخانه و در جداره روبه رویش فضای ساخت ترانه یا همان Music Desk را دارا بود.
اتاق خواب اصلی خانه فضای حمامی را در خود جای داد که از طریق جداره ای تماما شفاف به فضای اتاق خواب متصل می شد . در ورودی اتاق یک فضای پیش ورودی در نظرگرفتیم تا هم زمان با تعریف فضا و ایجاد محرمیت محل بازشوی درب اتاق ، فضایی با عملکرد میز آرایش با جداره ای آینه ای در برابر حمام تلفیق کرد . فضای این اتاق پس از مراتب ورودی روی سکویی با دو پله قرار می گیرد تا در عمق معکوس خود عملکردی متفاوت برای تخت خواب را بسازد .کفسازی اطراف این سکو با گرمایش از کف دل چسب تر شد. هم چنین نورپردازی و انتخاب متریال را در جهت تقویت تعریف فضایی به کمک گرفتیم.

عملکرد های رخت شور خانه (Laundry) و سرویس مهمان نیز کاملا در پلان جابه جا شدند و عمق موجود بخشی از فضای سرویس مهمان قبلی خانه به لاندری اختصاص یافت تا با جداره ای آینه ای به صورت مخفی در فضای ورودی قرار گیرد . در هم نشینی دیگر این فضا نیز سرویس مهمان در نزدیک ورودی قرار گرفت.
نور پردازی در این پروژه به نحوی است که جلوه تاکیدی به خطوط موثر طرح و تعریف فضاهای پروژه را دارد.آرایش خطی نور های اصلی در شیار های سقف با پنل های توکار ترکیب شده است تا سقف هم چون یک تابلوی نقاشی رفتار کند و بخشی از این اتفاق باشد. نحوه ی روشن شدن چراغ ها و تعریف کارکرد کلید ها هم به همین نحو است و چراغ ها طبق کومپوزیسیون های از پیش تصمیم گرفته شده روشن می شدند. به صورت متناوب معمول .محل و نوع قرار گیری کلید ها و پریز ها هم به همین صورت است تا با طرح و رنگ دوگانه خود عنصری در جهت تکمیل کمپوزسسیون های جداره های خانه باشند نه به صورت عناصری زائد. متریال کف ، اسلب طرح بتن و سرامیک طرح چوب می باشد تا هم زمان با القای احساس این دو متریال کنار هم دوام و تمیزی متریال کف را به ما بدهد. در طراحی مرتبه بندی ارتفاعی سقف کاذب سعی بر آن شده که هم زمان با هموار سازی امکان عبور و برقراری تاسیسات در جهت کلیت بخشیدن به فضا ها عمل کند . هم چون جعبه ای فضای آشپزخانه را در بر گیرد و در تعریف ورودی خانه نیز تاکیدکند .
در آخر اینکه در این پروژه تمامی اوبژه ها از کلید روشنایی تا قرنیز میز و صندلی و مبل توسط مجموعه درک فضا طراحی و اجرا شده است تا اتفاقات این خانه برای همیشه برای خانه اتفاق بماند.
خانه ای که تمام تلاشش بیان موضوعی است که خانه فقط فضایی برای بودن نیست.
می تواند روایت گر زندگی باشد . حتی در آپارتمانی عادی با تمامی محدودیت های معمول خود. در دفتر درک فضا “بازسازی” به این صورت مورد تمرین قرار می گیرد : تلاش برای نوشتن قصه یک پروژه .