بازآفرینی فضاهای نوآوری در بطن ساختمان های آموزشی دانشگاه صنعتی امیرکبیر | شرکت توسعه طرح و ساخت پناه
موقعیت: ایران، تهران
معمار: بهنام میرانیان
تیم طراحی: منا افروغ، احمدرضا خداکرم، سیامک غفوری، الهه بارانی، مهسا مسعودی، نازنین ذاکری، داوود محمد حسن، آرزو خسروی
مساحت زمین: ۳۳۰۰ مترمربع
مساحت زیربنا: ۲۵۰۰ مترمرب
اجرا: مهدی رضایی، زهرا خدری
تولید محتوا: آرزو شاگلدی، رضا اسکویی
گرافیک: آرزو شاگلدی
سال آغاز پروژه: ۱۳۹۸
سال اتمام پروژه: ۱۴۰۰
عکس: محمد حسن اتفاق، محمد کشوری
پروژه ی حاضر با عنوان بازآفرینی فضاهای نوآوری در بطن ساختمانهای آموزشی دانشگاه صنعتی امیرکبیر با هدف اجرای مراکز نوآوری در هفت دانشکده این دانشگاه برنامه ریزی شد. در گام نخست طراحان با مطالعه و بررسی دانشکده ها و فضاهای موجود، مکانی مناسب برای ایجاد محیط کاری گروهی و مشترک، فضایی جهت بحث و تبادل، استراحت و گردهم آمدن اعضا در هر دانشکده انتخاب کردند. به طوریکه با سایر فضاهای دانشکده بیش ترین میزان ارتباطات فراهم آید و فضاهایی نیز وجود داشته باشد که افزون بر داشتن موقعیت ارتباطی مناسب فاقد کاربری فعلی مناسب باشد تا بتوان از طریق تغییر کاربری هم به هدف بیان شده فائق آمد هم فضاهای مرده و ناکارآمد در محیط دانشگاه را پویاتر نمود.
در روند طراحی فضاهایی از این قبیل اط اصول مهم و قابل توجه پیوستگی فضایی می باشد. ایجاد فضای رابط بین عناصر معماری در طراحی مراکز نوآوری دانشکده ها، جهت برقراری پیوند میان فضاهای مختلف امکاناتی را فراهم می کند و موجب پیوستگی در فضا و خلق فضای ارتباط دهنده می شود. علاوه بر موارد مذکور در کلیت پروژه نیز سعی بر این بوده تا با به کار گرفتن فرم و رنگ محرک، هر مرکز نوآوری در دانشکده های مختلف در دل دانشگاه صنعتی امیر کبیر خود را به صورت شاخص نمایش دهد و محرکی در راستای توسعه و گسترش آینده ایجاد نماید. در حقیقت می توان افزود که پروژه ی فوق با فراهم آوردن فضای کاری و سایر فضاهای وابسته با مشخصات خاصی که دارد در دل دانشکده های دانشگاه صنعتی امیر کبیر تلاش کرد تا که یک جامعه درون سازمانی را ایجاد کند که فرآیند شبکه سازی بین افراد خبره و توانمند را با سرمایه گذاران تسهیل نماید.